Postanowienie NSA z dnia 11 maja 2010 r., sygn. II GZ 90/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Ministra Zdrowia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2010 r. sygn. akt VI SO/Wa 1/10 w zakresie wymierzenia grzywny oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w sprawie z wniosku M. P. P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność organu w sprawie wydania decyzji w przedmiocie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt VI SO/Wa 1/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na wniosek M. P. P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. wymierzył Ministrowi Zdrowia grzywnę wysokości 9308,88 zł i zasądził od Ministra Zdrowia na rzecz wnioskodawcy kwotę 117 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że we wniosku z dnia 8 stycznia 2010 r. M. P. P. Sp. z o.o. zwróciła się do Sądu o wymierzenie Ministrowi Zdrowia grzywny w związku z nieprzekazaniem wniesionej przez tę spółkę skargi na bezczynność (pismo z dnia 15 lipca 2009 r.) organu po uprawomocnieniu się wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2007 r., sygn. akt VII SA/Wa 1530/07, którym uchylono dwie decyzje Ministra Zdrowia wydane w sprawie dotyczącej pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego. W odpowiedzi na wspomniany wniosek (pismo z dnia 4 lutego 2010 r., nr [...]-18/BR/10) Minister Zdrowia wskazał, że wykonał powołany wyżej wyrok Sądu, bowiem w dniu 14 lipca 2009 r. wydał postanowienie nr [...], którym zwrócił M. P. P. Sp. z o.o. wniosek o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego. Skarga na bezczynność została wniesiona już po wydaniu wspomnianego postanowienia z dnia 14 lipca 2009 r., co skutkowało bezprzedmiotowością postępowania w zakresie zarzucanej bezczynności.