Wyrok NSA z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. II FSK 1236/09

Tezy informacyjne: I. Wejście w życie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654, ze zm.; dalej: u.p.d.o.p.) wskutek regulacji zawartej w art. 40 ust. 1 tej ustawy oznacza, że od tej chwili art. 18 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r., Nr 44, poz. 194 ze zm.; dalej: u.j.b.r.) nie reguluje już zagadnienia zwolnienia tych jednostek od podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ tę kwestię w sposób swoisty i wyczerpujący reguluje już u.p.d.o.p. Zarazem art. 18 u.j.b.r. w dalszym ciągu stanowił podstawę prawną zwolnienia tych jednostek od innych podatków - przynajmniej do czasu, gdy zwolnienia te uregulowano swoiście w innych ustawach podatkowych.

II. Dochód jednostek badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 u.j.b.r., stanowiący przedmiot opodatkowania określać należy zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. jako nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty i dopiero do tak obliczonego dochodu (o ile wystąpi) może mieć zastosowanie zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 1410/08 w sprawie ze skargi C. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 12 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz C. w L. kwotę 2.100 (dwa tysiące sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.