Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. I FSK 1937/09

Faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L., M. F. wspólników spółki cywilnej P. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 22 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 224/09 w sprawie ze skargi A. L., M. F. wspólników spółki cywilnej P. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 16 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik, listopad, grudzień 2005 roku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza solidarnie od A. L., M. F. wspólników spółki cywilnej P. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 7200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Wyrokiem z dnia 22 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Sz 224/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. L., M. F. wspólników spółki cywilnej P. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 16 stycznia 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik, listopad i grudzień 2005 r.

Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. w decyzji z dnia 21 października 2008 r. wskazał, że A. C., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą "H.", który widniał jako dostawca w fakturach VAT dokumentujących sprzedaż towaru na rzecz spółki "P.", na podstawie których obniżono podatek należny o podatek naliczony, nie był rzeczywistym dostawcą tego towaru. Zdaniem organu, A. C. nie prowadził bowiem żadnej działalności, nie przebywał w Polsce od 1992 roku, nie dostarczał spółce "P." żadnego towaru, nie wystawiał dla niej żadnych faktur i nigdy nie odbierał od Spółki pieniędzy. Organ poza zeznaniami A. C., powołał się na opinię biegłego grafologa, który stwierdził, iż na fakturach VAT dokumentujących transakcję pomiędzy "H. A. C." a spółką oraz na dowodzie wypłaty pieniędzy na rzecz H. nie ma autentycznych podpisów A. C. Z uwagi na powyższe, organ podatkowy I instancji uznał, iż Spółka nie mogła obniżyć podatku należnego o podatek naliczony z owych faktur, albowiem były one dokumentami fikcyjnymi i nie przedstawiały rzeczywiście zrealizowanej transakcji gospodarczej.