Wyrok NSA z dnia 29 października 2010 r., sygn. I FSK 1814/09

Wykonywanie bezpłatnych przewozów przez przedsiębiorstwo komunikacyjne na rzecz swoich pracowników jest świadczeniem, które podlega VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Mirosław Surma (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 29 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 304/08 w sprawie ze skargi M. w J. (obecnie: M. spółka z. o.o. w J.) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2009r., sygn. akt I SA/Wr 304/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej ustawa p.p.s.a. uchylił zaskarżoną przez M. w J. (M.) interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego w przedmiocie VAT z dnia 25 listopada 2008r. nr [...], stwierdzającą iż stanowisko wnioskodawcy w niej zawarte jest nieprawidłowe.

1.2. Sąd podał, że wniosek o udzielenie interpretacji dotyczy następującego stanu faktycznego: M. jest gminnym zakładem budżetowym. Na postawie taryfy przewozu osób i bagażu, ustanowionej przez Radę Miasta J. Uchwała nr [...] z dnia 27 lutego 2007r., przyznano pracownikom wnioskodawcy uprawnienie do korzystania z darmowych przejazdów transportem M. Pracownik, który chce skorzystać z takiego uprawnienia składa do działu służb pracowniczych M. wniosek o wydanie legitymacji poświadczającej, jego zatrudnienie w tej jednostce. Nie są wydawane żadne bilety uprawniające do bezpłatnych przejazdów. Pracownik sam decyduje czy ostatecznie skorzysta z uprawnienia czy nie. Ponadto wnioskodawca wyjaśnił, że zastosowanie przez Radę Miasta ulg na przejazdy komunikacją miejską ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów ze sprzedaży biletów, a w konsekwencji konieczne jest przekazanie przez Gminę większej kwoty dotacji przedmiotowej na pokrycie kosztów. Na gruncie takiego stanu faktycznego, M. wniósł o udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy winien oszacować wartość zrealizowanych przewozów darmowych dla swoich pracowników na podstawie ulg przyznanych Uchwałą Rady Miejskiej i odprowadzić należny VAT w myśl art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, dalej ustawa o VAT. Zdaniem wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania. Zgodnie bowiem z powołanym wyżej przepisem, nieodpłatne świadczenie usług nie będące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (..), jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług. Wnioskodawca dalej wywiódł, że M. nie świadczy usług przewozowych na rzecz swoich pracowników. Są oni mieszkańcami miasta i w ramach indywidualnych potrzeb korzystają z przyznanych im uprawnień podczas korzystania z usług przewozowych realizowanych przez M. Wnioskodawca wydaje tylko dowód potwierdzający, że osoby te są pracownikami M., aby w przypadku kontroli mogli potwierdzić swoje uprawnienia do korzystania z ulgi przewozowej. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie jest możliwe ustalenie ile razy i kiedy pracownik skorzystał z uprawnienia do ulgowego przejazdu, podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych grup społecznych w stosunku, do których Rada Miasta J. podjęła decyzje o darmowych przejazdach. Ponadto nie można jednoznacznie stwierdzić, że wnioskodawca świadczy usługę przewozową za darmo. Tym samym pojazdem na tej samej linii mogą jechać zarówno osoby korzystające z darmowych przejazdów, osoby uiszczające pełną odpłatność za przejazd oraz osoby korzystające ze zniżek w opłatach za przejazdy. Zasadą jest odpłatność za przejazd. Wnioskodawca w zakresie przewozu osób, które korzystają z ulg, stosuje się do przepisów wydanych przez Radę Miasta.