Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie NSA z dnia 16 września 2010 r., sygn. II FSK 1608/10

 

Dnia 16 września 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Anna Świderska po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Op 218/10 w sprawie ze skargi I. Z. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. w przedmiocie: doręczenia upomnienia wzywającego do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Op 218/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę I. Z. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. polegającą na doręczeniu jej upomnienia wzywającego do wykonania obowiązku w postaci zapłaty należności pieniężnej stanowiącej koszty depozytu broni w Komendzie Policji w O. za okres od 20 marca 2001 r. do dnia 14 grudnia 2009 r.

W uzasadnieniu wskazano, że I. Z. wniosła skargę na czynność upomnienia Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. wzywającego ją do wykonania obowiązku zapłaty za depozyt broni. Jako podstawę prawną skargi wskazała art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.). - dalej "p.p.s.a.". Skarżonej czynności zarzuciła naruszenie art. 23 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji poprzez uznanie jej za osobę zobowiązaną do pokrycia kosztów depozytu broni jako spadkobiercę składającego broń do depozytu, naruszenie § 2, § 5 i § 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 marca 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad deponowania broni i amunicji oraz stawek odpłatności za przechowywanie broni i amunicji w depozycie Policji lub organu celnego (Dz. U. Nr 17 poz. 223), naruszenie § 2 ust. 1 i 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad deponowania i niszczenia broni i amunicji w depozycie Policji, Żandarmerii Wojskowej lub organu celnego oraz stawki odpłatności za ich przechowywanie w depozycie ( Dz. U. Nr 152 poz. 1609), art. 4 i 6 ustawy z dnia 18 września 2006 r. o likwidacji nie podjętych depozytów (Dz. Nr 128 poz. 1537), art. 6, 7, 8, 9, art. 10 § 1 i art. 12 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 2. 7 i 83 Konstytucji RP. W uzasadnieniu wskazała na bezpodstawność obciążenia jej kosztami deponowania broni należącej do jej zmarłego dziadka E. Z., którą do depozytu złożył jej ojciec Z. Z. - zmarły w wypadku samochodowym dnia 24 maja 2006 r. Zarzuciła, że od czasu zdeponowania broni, tj. przez okres ponad 8 lat, Policja nie podejmowała żadnych działań wyjaśniających kwestię kontynuowania depozytu. Podniosła też zarzut przedawnienia należności.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00