Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 29 października 2010 r., sygn. I FSK 1699/09

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Mirosław Surma, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 29 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Spółka jawna W. M. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 24 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 209/09 w sprawie ze skargi M. Spółka jawna W. M. w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 27 marca 2009 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do czerwca 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. Spółka jawna W. M. w B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 5.400 ( słownie: pięć tysięcy czterysta ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 24 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 209/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę M. Spółki jawnej W. M. w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 27 marca 2009 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca 2007 r.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 27 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z 30 grudnia 2008 r., w której dokonano rozliczenia w podatku od towarów i usług za wymienione miesiące w sposób odmienny niż wynikało to ze złożonych przez spółkę deklaracji VAT-7. Z ustaleń organów wynika, że spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywała sprzedaży telefonów w systemie TAX FREE i stosowała preferencyjną stawkę podatku VAT 0 %. W świetle art. 128 ust. 2, art. 129 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.) sprzedawca ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku do sprzedaży towarów, o ile dokonał zwrotu podatku podróżnemu i otrzymał prawidłowo uzupełniony dokument imienny TAX FREE, a także dołączony do tego dokumentu paragon z kasy rejestrującej. Zdaniem organów prawo do zastosowania 0 % stawki VAT w przypadku sprzedaży na zasadach TAX FREE nie może być oparte jedynie na posiadaniu dokumentu TAX FREE. Musi on bowiem cechować się poprawnością materialną, a zatem potwierdzać sprzedaż na rzecz faktycznego nabywcy, który w rzeczywistości nabył towar, wywiózł go poza terytorium Wspólnoty, zwrócił się do sprzedawcy po zwrot podatku i zwrot ten otrzymał. Tymczasem organy ustaliły, że zakwestionowane w przedmiotowej sprawie dokumenty TAX FREE, na podstawie których przewieziono telefony komórkowe przez granicę oraz dokonano zwrotu VAT, nie potwierdzają sprzedaży na rzecz podróżnych, których dane osobowe figurują na tych dokumentach. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej przemawiają za tym zeznania świadków: osób pośredniczących w transakcjach kupna-sprzedaży pomiędzy spółką a B., obywateli B., wspólników spółki, pracowników spółki, a także dokumenty źródłowe i ewidencje prowadzone przez spółkę, materiały zgromadzone w wyniku przeprowadzenia czynności sprawdzających u kontrahentów i rejestry Straży Granicznej. Z dowodów tych wynika, że telefony w spółce zamawiał i uzgadniał transakcje, wskazywał liczbę podróżnych (a raczej dokumentów, które miały być wypisane) S. U. Odbierał on telefony po przewiezieniu ich przez granicę ..., otrzymywał zwrot podatku. Dokumenty TAX FREE, na podstawie których dokonywano sprzedaży telefonów na rzecz S. U., były jeszcze przed zgłoszeniem się osób po odbiór telefonów przygotowywane, zapakowane w kartonach razem z telefonami i razem z towarem odbierane, a następnie przewożone we wskazane miejsca. Dokumenty te w części dotyczącej danych osobowych nie były wypełniane w spółce, ewentualnie były wystawiane na obywateli B., którzy nie dokonywali zakupu tych telefonów, a jedynie pełnili rolę tzw. "mrówek" przewożących towar przez granicę. Paragony fiskalne drukowane były seriami w ilości kilkudziesięciu w niewielkich odstępach czasu, również pod nieobecność osób kupujących. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż organ pierwszej instancji prawidłowo zakwestionował prawo spółki do zastosowania 0 % stawki podatku do sprzedaży telefonów udokumentowanej tymi dokumentami TAX FREE. Odnosząc się do powoływanego przez pełnomocnika strony wyroku ETS z 21 lutego 2008 r., C - 271/06 organ odwoławczy stwierdził, że w przedmiotowej sprawie trudno mówić o dochowaniu należytej staranności ze strony podatnika, skoro dokumenty TAX FREE wypełniane były bez udziału podróżnego na podstawie wcześniejszych zamówień składanych przez jedną osobę, następnie towar wraz z dokumentami odbierany był ze sklepu przez "pośrednika", który płacił za towar, zwrot VAT najczęściej wliczany był na zakup następnej partii telefonów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00