Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. II FSK 1885/09

Nie można zapomnieć, iż podstawę wymiaru podatków, zgodnie z art. 21 ust. 1 u.p.g.k. stanowią dane z ewidencji gruntów i budynków. Brzmienie tego przepisu nie pozwala na przyjęcie, iż podstawę tę stanowić mogą dane określone w decyzji starosty zmieniającej dotychczasowe przeznaczenie gruntów bądź dane wynikające z księgi wieczystej założonej dla nieruchomości.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jan Rudowski, WSA (del.) Alina Rzepecka, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej U. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Po 161/09 w sprawie ze skargi U. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 30 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie o sygn. akt I SA/Po 161/09 oddalił skargę U. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 30 października 2008 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.).

Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynika, że wyrokiem z dnia 19 grudnia 2006 r. o sygn. I SA/Po 1128/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 21 czerwca 2005 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy R. z dnia 28 lutego 2005 r., którą ustalono podatek od nieruchomości za rok 2005. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, iż decyzja winna być skierowana do osób, które są współwłaścicielami i z tego tytułu ciąży na nich solidarnie obowiązek uiszczenia przedmiotowego podatku. Ponadto odrębne decyzje należy wydać w odniesieniu do lokali stanowiących przedmiot własności. Sąd wyraźnie wskazał, że taką decyzję należy skierować do skarżącej, jako właścicielki lokalu mieszkalnego.