Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. II FSK 267/09

Zawarte w art. 52 pkt 1 lit. c/ u.p.d.o.f. odesłanie do art. 24 ust. 11 powołanej ustawy eliminuje możliwość dwukrotnego skorzystania z preferencji podatkowej przez podatnika z tej samej operacji gospodarczej, jaką jest obrót akcjami, tj. nabycia akcji w określony sposób, wskazany w art. 24 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz następnie zbycia tych akcji (art.52 pkt 1 lit. c/ in initio u.p.d.o.f.).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jan Rudowski, WSA (del.) Alina Rzepecka, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 września 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 415/08 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 7 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz R. K. kwotę 36.882 (trzydzieści sześć tysięcy osiemset osiemdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 415/08 oddalił skargę R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 7 kwietnia 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako p.p.s.a.).

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że w wyniku złożonego przez skarżącego wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz korekty zeznania podatkowego Pierwszy Urząd Skarbowy w G. decyzją z dnia 10 września 2003 r. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości wyższej niż zeznana. Organ pierwszej instancji, powołując się na art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b/ ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej jako u.p.d.o.f.) zakwestionował dopuszczalność odliczenia darowizny przekazanej na rzecz Fundacji G. (dalej jako: Fundacja), a wskazując na treść art. 52 ust. 1 pkt 1 lit. c/ w zw. z art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. nie uznał argumentów dotyczących zwolnienia z opodatkowania uzyskanego przez skarżącego dochodu ze sprzedaży akcji P. S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej jako: spółka P.).