Wyrok NSA z dnia 21 maja 2010 r., sygn. II FSK 154/09

Ocena prawna zawarta w orzeczeniu sądu administracyjnego może utracić moc wiążącą w wypadku zmiany stanu prawnego, jeżeli to spowoduje, że pogląd sądu stanie się nieaktualny. Podobny skutek może powodować zmiana po wydaniu orzeczenia sądowego istotnych okoliczności faktycznych oraz wzruszenie orzeczenia w przewidzianym do tego trybie

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA: Stanisław Bogucki, Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt I SA/Łd 343/08 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 15 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 343/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę G.K. (dalej: Skarżąca lub Podatniczka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 15 lutego 2008 r., nr [...], wydaną w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w ryczałcie od dochodów ewidencjonowanych za 2004 r. Jako podstawę prawną powołano art. 151 i 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.).

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Łodzi):

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Łodzi podał, że w decyzją z dnia 19 października 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. określił Podatniczce zobowiązanie podatkowe w w.w. podatku w kwocie 1.365 zł oraz wysokość odsetek za zwłokę związanych z tym podatkiem za poszczególne miesiące 2004 r. W uzasadnieniu wskazał, że Podatniczka zawarła w dniu 24 września 2002 r. umowę z firmą A. sp. z o.o., na podstawie której, jako konsultantka tej firmy, dokonywała we własnym imieniu i na własny rachunek zakupu kosmetyków. Z przesłanych przez firmę A. zestawień faktur dokumentujących zakupy wynikało, że w okresie od września 2002 r. do listopada 2005 r., dwa lub trzy razy w miesiącu, Podatniczka składała zamówienia na kosmetyki i regulowała należności wynikające z poszczególnych faktur. Przez ten okres złożyła łącznie 97 zamówień. Różnorodność asortymentu oraz jego ilości wskazywały, że nie nabywała ona tych produktów wyłącznie dla własnych celów (mimo, że tak twierdziła w toku postępowania), lecz w celu ich dalszej odprzedaży (np. w marcu 2003 r. zakupiła 19 kremów wyszczuplających, w czerwcu 2003 r. - 15 tuszów do rzęs, w lutym 2004 r. - 10 dezodorantów, w kwietniu 2004 r. - 11 kremów wyszczuplających). Podatniczka nabywała również w znacznych ilościach torebki do pakowania kosmetyków (po 50-100 szt.) oraz katalogi na poszczególne dwutygodniowe kampanie (od 25 do 40 szt.). Organ podatkowy przeanalizował ponadto sytuację finansową Podatniczki i ustalił, że w ciągu 2004 r. zakupiła kosmetyki o łącznej wartości 9.564,05 zł (według cen katalogowych), co stanowiło 203% jej dochodów uzyskiwanych z renty. Organ podatkowy zwrócił również uwagę na treść umowy zawartej z firmą A. , która w pkt 1 zawierała postanowienie, że konsultantka działa samodzielnie i jest odpowiedzialna za dopełnienie wszystkich formalności, w szczególności za zarejestrowanie we właściwy sposób swojej działalności gospodarczej, uiszczenie należności podatkowych i składek z tytułu ubezpieczenia społecznego. Podatniczka, mimo że była obowiązana zarejestrować prowadzoną działalność, nie dopełniła tego obowiązku. Organ podatkowy przeanalizował ponadto wyciągi z rachunku bankowego małżonków K., z których wynikało, że oprócz wpływów z tytułu świadczeń rentowych i emerytalnych, na to konto wpływały wielokrotnie w ciągu miesiąca wpłaty gotówkowe w wysokości od 50 do 800 zł. Zdaniem organu, Podatniczka musiała zatem posiadać także inne źródła przychodu, niż wskazana przez nią emerytura i renta, by móc dokonywać opłat związanych z utrzymaniem mieszkania, a ponadto dokonywać wpłat gotówkowych na rachunek bankowy. Powyższe okoliczności świadczyły zdaniem organu pierwszej instancji, że G. K. w sposób zorganizowany i ciągły zajmowała się zakupem i sprzedażą kosmetyków firmy A., a zatem prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu. Skarżąca podlegała zatem opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.; dalej: u.z.p.d.), tj. wg stawki 15%.