Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 666/09

Przepisy art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i lit. c P.p.s.a. nie mogą być uznane za samodzielną czy samoistną podstawę kasacyjną, ponieważ powołując art. 145 § 1 pkt 1 lit. a lub lit. c P.p.s.a., trzeba jednocześnie wskazać -jakie naruszenia prawa Sąd stwierdził i mimo to zaskarżonego aktu nie uchylił.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Ryszard Mikosz (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "E." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Łd 1169/08 w sprawie ze skargi "E." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 11 lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za czerwiec 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "E." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1.800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 1169/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływanej jako P.p.s.a.), oddalił skargę "E." Sp. z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 11 lipca 2008 r., nr ... w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za czerwiec 2004 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd w pierwszej kolejności stwierdził, że decyzją z dnia 27 kwietnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. określił wspomnianej Spółce kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za czerwiec 2004 r. w wysokości 420.418 zł zamiast zadeklarowanej przez nią kwoty 432.270 zł, uznając, iż nieprawidłowo zakwalifikowała ona kilka transakcji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku 0%, podczas gdy powinny one być ujęte w deklaracji jako opodatkowana stawką 22% odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Następnie krótko nawiązał do odwołania od tej decyzji, podnoszącego w szczególności zarzut naruszenia art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - Sąd w żadnym miejscu nie oznaczył należycie tej ustawy) przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i nieuwzględnienie wszystkich dokumentów świadczących o prawidłowości działań spółki.