Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 575/09

Sam dokument SAD nie stanowi o zaistnieniu eksportu towarów bowiem obok potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towaru, wywóz ten musi nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy o VAT, przy czym w wypadku sprzedaży powinien istnieć skonkretyzowany podmiot kupujący.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Małgorzata Fita, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 października 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 611/08 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 28 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 października 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 611/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 28 lutego 2008 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2002 r.

Decyzją z dnia 28 lutego 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 31 października 2007 r. określającą Skarżącej za październik 2002 r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 14.137,00 zł. Strona prowadziła od 12 sierpnia 2002 r. działalność gospodarczą w zakresie pozostałej sprzedaży hurtowej wyspecjalizowanej.

W październiku 2002 r. dokonała zakupów telefonów komórkowych od różnych kontrahentów, w tym od W. D., na podstawie faktur VAT. Ze zgromadzonych w sprawie dokumentów wynika, iż W. D. ujął w ewidencji sprzedaży VAT za miesiąc październik 2002 r. przedmiotowe faktury sprzedaży telefonów komórkowych na rzecz Skarżącej oraz zadeklarował w deklaracji podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za październik 2002 r. Zapłaty za w/w towar Skarżąca dokonała przelewem na konto kontrahenta. Jak ustalono kupował on towar handlowy w postaci telefonów komórkowych od różnych kontrahentów, ponieważ nie miał stałego dostawcy. Strona zadeklarowała w deklaracji podatkowej VAT za październik 2002r. dokonanie eksportu zakupionych telefonów komórkowych, który został udokumentowany dokumentami SAD. Stronę, przed organami celnymi, reprezentowała agencja celna. W posiadaniu oddziału celnego, w którym odbywały się odprawy, są potwierdzenia odpraw celnych wywozowych przedmiotowych telefonów komórkowych. Tak więc wywóz towaru z polskiego obszaru celnego został potwierdzony przez graniczny urząd celny (art. 4 pkt 4 ustawy o VAT). Ustalono, że odnośnie kontrahentów D., L. A. i M. l nie można uznać, że wywóz towarów nastąpił za granicę w związku z ich sprzedażą, bowiem z danych wynika, iż ukraińscy odbiorcy tych towarów są fikcyjni - nie istnieją i nie dokonali w październiku 2002 r. importu towarów z Polski. Potwierdza to pismo Ministerstwa Finansów oparte na informacjach uzyskanych od władz Ukrainy. Ukraińskie organy podatkowe podjęły wiele czynności w celu ustalenia kontrahentów strony, które pozwoliły na stwierdzenie, że kontrahenci tacy nie istnieją. Tym samym uznano, iż nie doszło do spełnienia warunku pozwalającego stwierdzić, iż dokonany wywóz telefonów komórkowych na Ukrainę, potwierdzony przez graniczny urząd celny, jest zrealizowanym eksportem, bowiem nie nastąpił on w związku ze sprzedażą tych telefonów.