Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 541/09
Uwzględniając wynikający z art. 8 ust. 1 Konstytucji R.P. obowiązek dokonywania wykładni przepisów podatkowych zgodnie z Konstytucją R.P. należy interpretować art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o VAT zgodnie z wyrażoną w art. 31 ust. 3 w zw. z art. 2 Konstytucji zasadą proporcjonalności. Dlatego też podatnik , który działał w dobrej wierze, zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT niezarejestrowanego podatnika, który obiektywnie był zobligowany do jej wystawienia, lecz jedynie brak formalny rejestracji, czynił go nieuprawnionym w tym zakresie, a następnie podatnik ten zarejestrował się, a wykazany na fakturze podatek zadeklarował i rozliczył z organem podatkowym.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA del. Bogusław Wolas, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. L.-H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 października 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 148/08 w sprawie ze skargi P. L.-H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 7 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług za maj 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. L.-H. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 października 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 148/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę P. L. H. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 7 grudnia 2007 r., w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2002 r.
2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji przyjął, że przedmiotem skargi była decyzja organu odwoławczego, którą utrzymano w mocy wydaną przez siebie w pierwszej instancji decyzje z dnia 17 września 2007 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 30 grudnia 2005 r. podjętą wobec skarżącego w sprawie podatku od towarów i usług za maj 2002 r.