Wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 253/09

W przypadku, gdy nabywca usługi niematerialnej ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty to podmiot ten musi posiadać status podatnika. W przypadku, gdy podmiotem na rzecz, którego świadczono usługę nie jest podatnik, zastosowanie ma zasada ogólna określona w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. Spółka z o. o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 850/08 w sprawie ze skargi C. Spółka z o. o. z siedzibą w K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz C. Spółka z o. o. z siedzibą w K. kwotę 380 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 850/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę C. - J. Sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej "skarżąca") na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w lipcu 2007 roku skarżąca rozpoczęła świadczyć usługi na rzecz podmiotu niemieckiego na mocy zawartej z nim umowy. Świadczenie tych usług odbywa się na podstawie umowy agencyjnej zawartej 18 maja 2007 r. z podmiotem gospodarczym z siedzibą w Danii, która dotyczy kontraktu na roboty budowlano - montażowe zlecone temu podmiotowi przez podmiot niemiecki. Na mocy tej umowy za wykonanie usług należy się skarżącej opłata prowizyjna obliczona według zasad określonych w umowie. Skarżąca na mocy tej umowy podjęła się wykonania szeregu czynności doradczo-konsultingowych związanych między innymi z zawarciem kontraktu oraz pośrednictwem pracy. Spółka opodatkowała usługę w Polsce. Firma wystawiła w lipcu pierwszą taką fakturę. Tymczasem podmiot duński zakwestionował te ustalenia twierdząc, że miejscem opodatkowania jest jego siedziba.