Wyrok NSA z dnia 26 marca 2010 r., sygn. I FSK 587/09

Niedopuszczalnym jest ograniczanie prejudycjalności wyroków karnych wyłącznie do wyroków skazujących podmiot występujący jako strona postępowania przed organami, a następnie przed sądem. Ustalenia sądu karnego muszą dotyczyć elementu stanu faktycznego, który ustalają organy po to, aby móc zastosować określoną normę prawa materialnego. Stan faktyczny nie zamyka się tylko w obrębie działań strony postępowania. Prawidłowe ustalenie stanu faktycznego z reguły wiąże się z koniecznością oceny działań kilku podmiotów, które bardzo często pozostają ze sobą w ścisłym związku. Zatem wyroki karne skazujące np. wspólników czy też kontrahentów osoby będącej stroną postępowania muszą być brane pod uwagę przez organy i w konsekwencji przez sąd administracyjny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Inga Gołowska, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Po 770/08 w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 15 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2003r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 9 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Po 770/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę S. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 15 kwietnia 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2003 r.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 28 listopada 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił skarżącemu w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy oraz do zwrotu na rachunek bankowy. Podatnik w 2003 r. w rozliczeniu podatku od towarów i usług uwzględnił bowiem i odliczył od podatku należnego podatek wynikający z faktur wystawionych przez "I." I. S. na zakup towarów, który nie miał jednak miejsca. W postępowaniu wykorzystano materiał zebrany w toku postępowania kontrolnego przeprowadzonego w "I.". Z ustaleń organu wynikało, że skarżący nie zakupił w 2003 r. towarów handlowych na podstawie posiadanych oryginałów faktur. Ponadto posiadał on wystawione przez tę firmę oryginały faktur VAT niepotwierdzone kopią u wystawcy. Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej u.p.t.u.) oraz § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) organ uznał zatem, że faktury te nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.