Wyrok NSA z dnia 11 marca 2010 r., sygn. I FSK 92/09

Podmiot ma prawo, w sprawie indywidualnej, do powoływania się na obowiązujący Polskę przepis prawa międzynarodowego, pomimo że nie został on w Polsce opublikowany w Dzienniku Ustaw.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. S. S. A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 627/08 w sprawie ze skargi C. S. S. A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 stycznia 2008 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 16 października 2007 nr. [...], 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz C. S. S. A. z siedzibą w W. kwotę 820 zł (słownie: osiemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 627/08, którym Sąd oddalił skargę C. S. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 stycznia 2008 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. Sąd I instancji przedstawił stan sprawy wskazując, że decyzją z dnia 19 grudnia 2002 r., Drugi Urząd Skarbowy W. określił skarżącej spółce kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc oraz kwotę zwrotu podatku za kwiecień 2002 r., a także ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za w/w okres rozliczeniowy. W wyniku wniesienia odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 17 listopada 2003 r. utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w mocy. W dniu 18 grudnia 2003 r. spółka wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 17 listopada 2003 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w związku z nieuzupełnieniem braków formalnych skargi, postanowieniem z dnia 12 lutego 2004r. odrzucił skargę spółki.