Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2010 r., sygn. I FSK 22/09

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury nie mogło powstać u jej dysponenta, jeżeli u jej wystawcy nie powstał obowiązek podatkowy w tym podatku w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Łd 314/08 w sprawie ze skargi M. W. i B. W. wspólników spółki cywilnej "D.P." na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 7 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 3.600 ( słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 314/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, oddalił skargę M. W. i B.W.wspólników spółki cywilnej "D." na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 7 grudnia 2005 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1999 r.

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny ustalony przez organy podatkowe w niniejszej sprawie.

Decyzją z dnia 24 marca 2004 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił Spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 1999 r. Organ I instancji wydając ww. decyzję, zakwestionował prawo do rozliczenia we wspomnianym okresie podatku naliczonego z faktur zakupowych, wystawionych przez P.H. "E." J. S. oraz "J." Sp. z o.o. z/s w Ł. Faktury te potwierdzały bowiem fikcyjne zakupy. Ustalono, m.in. w oparciu o złożone w toku postępowania karnego zeznania J. K., że wskazani kontrahenci Spółki nie dysponowali towarami wyszczególnionymi w tych fakturach (tkaniny, dzianiny i krosna), gdyż źródłem pochodzenia tych towarów były fikcyjne faktury firmy "M.", której właścicielem był J. K., wystawione na podstawie fikcyjnych faktur opatrzonych nazwą firm: "B." i "MA.". W myśl art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm. - powołana dalej jako "u.p.t.u.") jeżeli, towar nie został wprowadzony do obrotu, już na pierwszym etapie, to wszyscy kontrahenci uczestniczący w transakcjach, które dotyczyły tego towaru, nie nabyli go. W związku z tym, na podstawie § 54 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 156, poz. 1024 ze zm. - powołane dalej jako "rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r.") organ uznał, że przedmiotowe faktury nie dawały prawa do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.