Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 1577/08

Zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru. Nie można doszukiwać się go w okolicznościach, które nastąpiły po jego nabyciu, gdyż pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 482/08 w sprawie ze skargi M. C. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. C. kwotę 180 zł /słownie: sto osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 482/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.C. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2008 r. w przedmiocie pisemnej interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację oraz stwierdził, że uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy, sąd podał, że w dniu 5 listopada 2007 r. M.C. zwrócił się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych, podatkiem od towarów i usług. We wniosku wskazał, że wraz z żoną sprzedał od lipca do października 2007 r. osiem działek, z czego dwie miały warunki zabudowy, a sześć sprzedano jako działki rolne za zgodą Agencji Nieruchomości Rolnych w W., która zrezygnowała z prawa pierwokupu. Wyjaśnił, że działkę rolną o powierzchni 0,64 ha nabył razem z żoną w wyniku przekazania gospodarstwa rolnego oraz nieodpłatnego przeniesienia własności w 1989 r., a sąsiednią działkę rolną o powierzchni 0,67 ha nabył wraz z żoną w 1991 r. w wyniku umowy kupna-sprzedaży. W związku z opracowaniem przez Urząd Gminy S. w 1994 r. planu zagospodarowania terenu gminy, który uległ dezaktualizacji w 2003 r., podzielił w 1996 r. posiadany teren na 10 działek. Sprzedaż działek w 2007 r. nastąpiła z uwagi na wypadek, któremu uległ i konieczność poniesienia kosztów rehabilitacji. Wnioskodawca podniósł także, że z posiadania działek nie czerpał korzyści i nie prowadził działalności rolniczej, nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest inwalidą i pobiera rentę, a żona jest kosmetyczką i płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w formie karty podatkowej. Z uzupełnienia wniosku wynika, że zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego G. uchwalonego przez Radę Gminy 15 czerwca 2000 r. nr 138/XVI/00, sprzedane działki rolne są położone na terenach potencjalnego rozwoju o dominacji funkcji mieszkaniowej. W związku ze stanem faktycznym strona zwróciła się z pytaniem, czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Wyraziła także stanowisko, że sprzedaż majątku posiadanego wraz z żoną od 18 lat, który ze względu na stan zdrowia nie jest już potrzebny, nie jest działalnością gospodarczą. Dostawa tego gruntu jest więc zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT. Minister Finansów w indywidualnej interpretacji z 4 stycznia 2008 r. uznał stanowisko strony za nieprawidłowe. W uzasadnieniu, po przytoczeniu art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6, art. 7 ust. 1, art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), wskazał, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. O częstotliwości decyduje powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności. Opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Minister wskazał, że strona zakupionego gruntu nie wykorzystywała na cele rolnicze, nie czerpała z jego posiadania korzyści i następnie dokonała jego podziału w celu odsprzedaży, co wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Strona dokonując dostawy zachowała się, jak podatnik podatku VAT. Dostawa działek budowlanych bądź przeznaczonych pod zabudowę, znajdujących się na terenie zabudowy mieszkaniowej wynikającej z założeń do Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego oraz z decyzji Urzędu Gminy S. ustalającej warunki, kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych, opodatkowaną 22 % stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa strona zarzuciła organowi pobieżną i niewłaściwą ocenę stanu faktycznego, złą interpretację oraz pominięcie szeregu czynników mających korzystny wpływ na ostateczną decyzją. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Minister Finansów nie stwierdził podstaw do zmiany interpretacji. Wskazał, że okoliczności zakupu, scalenia, przekwalifikowania, a następnie podziału nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę i jej sprzedaż wskazują, że powzięto zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy. Działki wyodrębniono nie na potrzeby własne, ale z zamiarem ich sprzedaży. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie strona wniosła o zmianę interpretacji Ministra Finansów, przez orzeczenie, że sprzedaż działek rolnych wchodzących w skład majątku osobistego nie jest działalnością gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Powołała się na wyrok NSA z 24 kwietnia 2007r., sygn. akt I FSK 603/06, podnosząc, w orzeczeniu tym sąd stwierdził, że co do zasady warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Takiej działalności skarżący nie prowadził i nie prowadzi. Tym samym niedopuszczalne jest uznanie go za podatnika VAT.