Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. II OSK 1815/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia NSA Stanisław Nowakowski Protokolant Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt IV SA/Po 873/07 w sprawie ze skargi L. W. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt IV SA/Po 873/07, oddalił skargę L. W. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] października 2007 r., Nr [...], w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił przyznania L. W. uprawnień kombatanckich z tytułu służby w Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej w latach 1940-43. W uzasadnieniu przywołano prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2006 r. sygn. akt IV SA/Po 1445/04, którym uchylono punkt 2 (drugi) zaskarżonej decyzji Kierownika Urzędu z dnia [...] września 2004 r. Nr [...]. Utrzymany w mocy przez Sąd w wyroku z dnia 7 czerwca 2006 r. punkt 1 (pierwszy) zaskarżonej decyzji uchylał decyzję o umorzeniu postępowania administracyjnego. Sąd podzielił w całości argumentację Kierownika Urzędu, że skarżący z racji nie osiągnięcia wymaganego wieku nie mógł składać w 1942 r. przysięgi a przez to nie mógł pełnić służby w Armii Krajowej. Jednakże w toku postępowania skarżący powoływał się na instrukcję gen. Stefana Grota-Roweckiego Nr 129 z dnia 16 marca 1942 r. nadając temu dokumentowi szczególną moc dowodową oraz wskazywał na konieczność zasięgnięcia opinii historyka na podnoszoną okoliczność obniżenia wieku osób walczących w strukturach AK. Sąd wskazał, że ciężar dowodu na powyższe obciąża osobę wnioskującą o przyznanie uprawnień kombatanckich a w związku z tym Kierownik Urzędu nie miał obowiązku czynienia własnych ustaleń. Jednak zważywszy na wiek skarżącego oraz obowiązek informowania strony postępowania o wszystkich przysługujących jej prawach (art. 9 k.p.a.) Sąd wytknął brak pouczenia skarżącego o możliwościach oraz sposobach dokumentowania twierdzeń, na które się powołuje, w tym o możliwości skorzystania, we własnym zakresie i na własny koszt z ekspertyz czy opinii biegłych oraz niewstrzymanie się z wydaniem decyzji przynajmniej do czasu wypowiedzenia się strony w tym zakresie.