Wyrok NSA z dnia 29 lipca 2009 r., sygn. I OSK 1039/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia WSA del. Grzegorz Czerwiński Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej O. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 71/08 w sprawie ze skargi O. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego gruntu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 71/08 oddalił skargę O. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego do gruntu.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Decyzją z dnia 22 czerwca 2005 r. Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy odmówił O. B. (spadkobierczyni byłej właścicielki przedmiotowej nieruchomości T. G. -B. ) przyznania prawa użytkowania wieczystego do gruntu położonego w Warszawie w rejonie ulic [...], oznaczonego nr hip. [...], stanowiącego obecnie część działki ewidencyjnej nr [...] w obrębie [...].

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania.

Prezydent m.st. Warszawy decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. [...]odmówił przyznania O. B. prawa użytkowania wieczystego do przedmiotowego gruntu. W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na treść art. 214 ustawy o gospodarce nieruchomościami, z którego wynika, że aby poprzedni właściciel lub jego następca prawny mógł uzyskać prawo użytkowania wieczystego wniosek o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste musiał być złożony w nieprzekraczalnym terminie do dnia 31 grudnia 1988 r., a przedmiotowy grunt musiał być zabudowany w sposób określony w tym przepisie. Organ stwierdził, że w niniejszej sprawie nie została spełniona żadna z powołanych wyżej przesłanek, a zatem brak było podstaw do pozytywnego rozpoznania wniosku o zwrot nieruchomości.