Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. II OSK 1967/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski sędzia del. NSA Wiesław Morys (spr.) Protokolant Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 października 2008 r. sygn. akt II SA/Sz 23/08 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o przyznanie uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 1 października 2008 roku uchylił decyzję Kierownika Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej Kierownik Urzędu) z dnia [...] listopada 2007 r., którą organ ten uchylił swą decyzję z dnia [...] sierpnia 2007 r. o odmowie uchylenia poprzednich decyzji w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich i umorzył postępowanie, jak też uchylił wspomnianą decyzję z dnia [...] sierpnia 2007 r. i orzekł o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach:

Decyzją z dnia [...] października 2000 r. Kierownik Urzędu, na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 i art. 2 pkt 7 (2) ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 ze zm.) - dalej ustawa o kombatantach, odmówił przyznania A. B. uprawnień kombatanckich z tytułu doznania represji podczas wystąpień wolnościowych w grudniu 1970 r. w Szczecinie. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją z dnia [...] czerwca 2001 r., gdyż organ uznał, iż strona nie przedstawiła dowodów na doznanie urazów, które pozwoliłyby na ocenę jej działalności jako równorzędnej z działalnością kombatancką. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 28 lutego 2002 r. (sygn. akt SA/Sz 1748/2001) oddalił skargę A. B. na tę decyzję. Na skutek ponownego wniosku strony potraktowanego jako żądanie uchylenia lub zmiany decyzji w trybie art. 154 § 1 k.p.a., decyzją z dnia [...] czerwca 2003 r. Kierownik Urzędu odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] czerwca 2001 r., zaś decyzją z dnia 11 grudnia 2003 r. utrzymał ją w mocy. Organ ten odszedł do wniosku, że strona nie wykazała przesłanek z art. 2 pkt 7 cytowanej wyżej ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r., czyli uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia na czas powyżej 7 dni w grudniu 1970 r. na Wybrzeżu wskutek działania wojska lub milicji podczas wystąpień wolnościowych. Do akt dołączyła tylko dowody wykazujące schorzenia niezwiązane z tymi zdarzeniami oraz leczenie miejscowe i ogólne w dniach 9 i 20 września 1971 r. Powołał się też organ na wywody zawarte w uzasadnieniu przywołanego powyżej wyroku, w którym podzielono ustalenia i rozważania poczynione przez organ w poprzedniej sprawie. Skargę na tę decyzję oddalił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 7 lipca 2004 r. (sygn. akt SA/Sz 2467/03). W jego przekonaniu skarżący nie wykazał przesłanek z art. 154 § 1 k.p.a., a więc okoliczności powodujących możliwość wzruszenia decyzji ostatecznej, na mocy której strona nie nabyła prawa, z uwagi na interes społeczny lub słuszny interes strony. W szczególności zważył, iż skarżący nie przedstawił dowodów na fakt doznania omówionej powyżej represji, w konsekwencji czego uwzględnienie żądania byłoby równoznaczne z obejściem prawa.