Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2009 r., sygn. I OSK 585/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA Barbara Adamiak Roman Ciąglewicz (spr.) Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Łd 493/08 w sprawie ze skargi [...] Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego "[...]" Sp. z o. o. w Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za zwrot wydatków koniecznych związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi na rzecz [...] Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego "[...]" Sp. z o.o. w Z. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Łd 493/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi [...] Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego [...] Sp. z o.o. w Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...], w przedmiocie wynagrodzenia za dozór oraz zwrotu koniecznych wydatków związanych z dozorem, uchylił zaskarżone postanowienie.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z., postanowieniem z dnia [...] lutego 2007 r., nr [...], przyznał Spółce [...] wynagrodzenie za dozór mienia Skarbu Państwa - pojazdu [...], nr rej. [...], w wysokości 925,12 zł. Powołał się na przepis art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz.1954 ze zm.) oraz § 3 pkt 1 lit. c rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 50, poz.449). Wskazał, że pojazd przeszedł na rzecz Skarbu Państwa z dniem 13 kwietnia 2004 r., z mocy art. 130a ust.10 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. W dniu nabycia własności tego samochodu przez Skarb Państwa znajdował się on na parkingu prowadzonym przez skarżącą Spółkę. Obowiązki dozorcy Spółka wykonywała do dnia pierwszego zgłoszenia się po odbiór, tj. [...] lipca 2005 r. Po tej dacie przechowywanie pojazdu na parkingu skarżącej było wykonywane wbrew woli właściciela. W dniu [...] listopada 2006 r. skarżąca wystawiła fakturę VAT nr [...], za parkowanie 5 pojazdów, w tym pod poz. 9 samochodu [...] nr rej. [...], określając wynagrodzenie za dozór tego samochodu na kwotę 12120 zł za okres od 12 października 2003 r. do 27 grudnia 2005 r., tj. 808 dni według stawki 15 zł za dobę oraz pod poz. 10, określając wynagrodzenie za dozór tego samego pojazdu na kwotę 5920 zł za okres od 28 grudnia 2005 r. do 19 października 2006 r., według stawki 20 zł za dobę. Spółka powołała się na Cennik opłat stanowiący załącznik do Uchwały Rady Powiatu Z. nr [...], z dnia [...] września 2002 r. oraz Uchwały Rady Powiatu Z. nr [...], z dnia [...] listopada 2005 r. Naczelnik ustalił koszt dozoru na kwotę 925,12 zł, kalkulując wysokość stawki dziennej w wysokości 1,96 zł, w oparciu o stawki z pięciu porównywalnych parkingów z terenu Z., po tym jak wezwana do uzasadnienia żądanej kwoty, Spółka ponownie powołała się wskazane wyżej Uchwały Rady Powiatu Z. Naczelnik stwierdził nadto, że dozór był wykonywany przez 472 dni - od 13 kwietnia 2004 r. do 28 lipca 2005 r. Organ przypomniał jeszcze, iż pismem z dnia [...] stycznia 2007 r. powiadomiono stronę o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem oraz wypowiedzenia się przed wydaniem postanowienia. Pismem z dnia [...] lutego 2007 r. skarżąca zakwestionowała dopuszczalność prowadzenia w sprawie postępowania administracyjnego oraz zarzuciła brak powiadomienia o wszczęciu postępowania.