Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2009 r., sygn. II GSK 872/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Sulimierski Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Protokolant Małgorzata Suchocka po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 czerwca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 153/08 w sprawie ze skargi P. M. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia pasa drogowego do stanu poprzedniego oraz nałożenia kary pieniężnej za naruszenie pasa drogowego bez zezwolenia 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz P. M. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 11 czerwca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 153/08, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. M. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia pasa drogowego do stanu poprzedniego oraz nałożenia kary pieniężnej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] października 2007 r. i stwierdził, że decyzje te nie podlegają wykonaniu.

Przedstawiając w uzasadnieniu orzeczenia stan sprawy Sąd I instancji podał, że pismem z dnia [...] października 2007 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad zawiadomił P. M. o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie naruszenia pasa drogowego bez zezwolenia zarządu drogi, informując zarazem, że w dniu [...] października 2007 r. w miejscu zaistnienia uszkodzenia zostanie przeprowadzona wizja lokalna. Na okoliczność przeprowadzenia w dniu [...] października 2007 r. dowodu z oględzin pasa drogowego, dokonanych przez przedstawicieli organu przy obecności skarżącego, sporządzono protokół, w którym wskazano na uszkodzenie pobocza, rowu, skarpy i chodnika, podając przy tym dokładną wielkość uszkodzonych powierzchni. W części protokołu zawierającej stanowisko strony zapisano, że skarżący nie przedstawił dokumentów świadczących o możliwości połączenia komunikacyjnego swojej działki z drogą krajową w miejscu stwierdzonych uszkodzeń, jak również innych dowodów w sprawie, przy czym z zapisu protokołu wynika, że skarżący opuścił miejsce wizji przed zakończeniem sporządzania protokołu.