Wyrok NSA z dnia 21 maja 2009 r., sygn. II GSK 946/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia NSA Tadeusz Cysek Sędzia NSA Stanisław Gronowski Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 czerwca 2008 r. sygn. akt V SA/Wa 1249/08 w sprawie ze skargi Rady Miasta L. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie uchwalenia budżetu 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. na rzecz Rady Miasta L. 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn. akt V SA/Wa 1249/08 - po rozpoznaniu skargi Rady Miasta L. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta L. nr [...] z dnia [...] grudnia 2007 w sprawie uchwalenia budżetu na rok 2008 - uchylił zaskarżoną uchwałę, określił, że nie może być ona wykonana do czasu uprawomocnienia się wyroku i orzekł o kosztach postępowania sądowego.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Po zbadaniu przez Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W., przedmiotowej uchwały wszczęto postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały w kwestionowanej części. Radzie Miejskiej w L. wyznaczono termin do usunięcia uchybień w uchwale we własnym zakresie do dnia 19 lutego 2008 r.

W wyniku nieusunięcia w ww. terminie wskazanych nieprawidłowości, Kolegium RIO w dniu 20 lutego 2008 r. podjęło uchwałę na podstawie art. 12 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tj. Dz. U. z 2001 r., Nr 55, poz. 577 ze zm.), zwanej dalej ustawą o r.i.o., stwierdzając nieważność uchwały Rady Miasta L. w kwestionowanej części dotyczącej: