Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. I GSK 542/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Waksmundzki Sędzia NSA Rafał Batorowicz (spr.) Sędzia NSA Zofia Borowicz Protokolant Beata Cisek po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej I. H. - P. W. "H." I. - E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 16 października 2007 r. sygn. akt III SA/Po 976/06 w sprawie ze skargi I. H. - P. W. "H." I. - E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2006 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt III SA/Po 976/06, oddalił skargę I. H. - P. W. "H." I.-E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2006 r., Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego.

Sąd orzekał w następującym stanie sprawy:

Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r., nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD nr [...] z dnia [...] marca 2002 r. w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej i kwoty długu celnego dokonane przez I. H. - P. W. "H." I.-E. Organ zmienił stawkę celną z 18% na 120%, określił wysokość długu celnego i wezwał importera do uiszczenia uzupełniającej kwoty długu celnego w kwocie 410384,40 zł wraz z odsetkami wyrównawczymi.

Organ podał, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono świadectwa pochodzenia towaru Form A nr [...] z dnia [...] stycznia 2002 r. oraz nr [...] z dnia [...] stycznia 2002 r. Wskazał również, iż polskie organy celne zwróciły się do chińskich władz celnych o dokonanie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych między innymi przedmiotowego świadectwa pochodzenia. Pismem z dnia 9 października 2003 r. chińskie władze nie potwierdziły ich autentyczności. Negatywny wynik weryfikacji uniemożliwił przyjęcie świadectw pochodzenia jako prawidłowego dowodu uprawniającego do zastosowania konwencyjnej stawki celnej w wysokości 18%, zaś ze względu na niemożność ustalenia kraju pochodzenia towaru, organ zastosował wyższą stawkę celną, czyli autonomiczną stawkę podwyższoną o 100%. Nałożenie obowiązku uiszczenia odsetek wyrównawczych wynikało z zarejestrowania kwoty długu celnego na podstawie nieprawidłowych danych - nieautentycznego świadectwa pochodzenia przedłożonego przez stronę.