Wyrok NSA z dnia 11 marca 2009 r., sygn. II GSK 819/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska Sędzia NSA Tadeusz Cysek Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 kwietnia 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 364/08 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska komornika sądowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 364/08, oddalono skargę S. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...], w przedmiocie odwołania ze stanowiska komornika sądowego.

Sąd I instancji ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Ostateczną decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] Minister Sprawiedliwości utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję z dnia [...] października 2007 r., którą odwołano ze stanowiska komornika S. K., zwanego dalej "skarżącym". Jako podstawę decyzji wskazano przepis art. 15 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167 poz. 1191 ze zm.). W świetle tego przepisu Minister Sprawiedliwości - na wniosek prezesa właściwego sądu apelacyjnego - odwołuje komornika, jeżeli komornik rażąco i uporczywie naruszył przepisy prawa, co zostało stwierdzone orzeczeniami sądu wydanymi w wyniku rozpoznania środków zaskarżenia, skarg na czynności komornika lub innych środków prawnych.

Według ustaleń Ministra Sprawiedliwości, stanowiących podstawę faktyczną decyzji, w dziewięciu postępowaniach egzekucyjnych prowadzonych przez skarżącego wystąpiła bezczynność trwająca od 14 miesięcy do 3,5 roku. W dwóch postępowaniach dyscyplinarnych prowadzonych przez Komisję Dyscyplinarną przy Krajowej Radzie Komorniczej wymierzono skarżącemu kary upomnienia. Podstawę dla odwołania skarżącego ze stanowiska komornika stanowiła także lustracja działalności komorniczej skarżącego dokonana na początku 2007 r. przez sędziego wizytatora M. T., której wnioski końcowe jednoznacznie wskazywały na rażące zaniedbania komornika sądowego, zarówno w zakresie sprawności prowadzonych postępowań egzekucyjnych, jak i stosowania przepisów prawa. Ponadto w ocenie Ministra Sprawiedliwości sygnalizowany zły stan zdrowia skarżącego na przełomie lat 2005 i 2006, jako powód stwierdzonych w jego pracy przewinień, nie został w żaden sposób udokumentowany, a nawet uprawdopodobniony.