Wyrok NSA z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. II GSK 945/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Cezary Pryca (spr.) Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 czerwca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 809/08 w sprawie ze skargi A. D. - P. W. L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 809/08, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. D. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2008 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję O. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2008 r. i stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

Przedstawiając w uzasadnieniu orzeczenia stan sprawy Sąd I instancji podał, że podczas kontroli pojazdu marki M. o nr rej. [...] w dniu 13 czerwca 2007 r., w miejscowości O. (Szkoła Podstawowa nr [...]), kierowanego przez R. K., ustalono, że kierowca nie był wyposażony w odpowiednie dokumenty. Podczas kontroli kierujący pojazdem nie okazał bowiem do kontroli wymaganego zaświadczenia potwierdzającego zatrudnienie i spełnienie wymagań określonych w ustawie, co zostało potwierdzone zarówno w protokole kontroli (nr [...]), jak i w protokole przesłuchania kierowcy. Wobec powyższego, zgodnie z treścią lp. 1.7. załącznika do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.), nałożono na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości 500 zł.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. skarżąca wskazała, że ukaranie jej, a nie kierowcy, nie znajduje żadnego uzasadnienia, tym bardziej, że kierowca zeznał do protokołu, iż nie okazał wymaganego zaświadczenia ze względu na zdenerwowanie i pośpiech, w żaden sposób nie negując faktu wyposażenia go w wymagane prawem dokumenty. Skarżąca podniosła, iż nie miała żadnego wpływu na to, że kierowca nie okazał podczas kontroli dokumentu, który z całą pewnością otrzymał, w związku z czym przyjąć należy, iż w przypadku tym zaszły okoliczności, o których mowa w art. 92a ust. 4 ustawy o transporcie drogowym, znowelizowanej ustawą z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o czasie pracy kierowców oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 99, poz. 661).