Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2009 r., sygn. I GSK 300/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 2639/08 w sprawie ze skargi W. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 2639/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę W. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego I w W. z dnia [...] lipca 2005 r. w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.

Na podstawie dokumentu SAD z dnia [...] sierpnia 2002 r., nr [...] W. Sp. z o.o. w W. zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym leki, załączając do zgłoszenia celnego faktury handlowe wystawione przez eksportera - W. z Austrii.

Naczelnik Urzędu Celnego I w W. decyzją z dnia [...] lipca 2005 r. uznał powyższe zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej i orzekając w tym zakresie określił tę wartość w obniżonej wysokości. Ponadto określił kwotę zobowiązania podatkowego w prawidłowej wysokości.

Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż w wyniku kontroli celnej przeprowadzonej w siedzibie Spółki ujawniono umowy dystrybucyjne z [...] września 2000 r. oraz z [...] października 2001 r., zawarte pomiędzy W. Sp. z o.o. (obecnie W. Sp. z o.o.) w W. a W. z Austrii. Na podstawie tych umów eksporter mógł udzielić Spółce dodatku motywacyjnego. Kwota takiego dodatku była naliczana i wyrażana jako wartość w procentach kwartalnych danych rzeczywistych sprzedaży rynkowej produktów wymienionych w załącznikach I do ww. umów, sprzedanych przez stronę na terytorium Polski. W załącznikach III do ww. umów określono natomiast wyrażone w procentach zakresy wartości dodatku motywacyjnego, odpowiadające rzeczywistej wartości sprzedaży poimportowej w danym kwartale. Realizując postanowienia umowy z dnia [...] października 2001 r., eksporter przyznał Spółce notą kredytową z dnia [...] października 2002 r. dodatek motywacyjny w wysokości 6.391.577,38 PLN, mając na uwadze dane dotyczące rzeczywistej sprzedaży rynkowej w III kwartale 2002 r. Zdaniem organu odwoławczego, dodatek motywacyjny był czynnikiem kształtującym wartość transakcyjną towaru.