Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. II FSK 251/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1231/07 w sprawie ze skargi J. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 27 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zmiany z urzędu postanowienia w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 15 października 2007 r., III SA/Wa 1231/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 27 kwietnia 2007 r. nr [...] utrzymującą w mocy własną decyzję z 5 stycznia 2007 r. w sprawie zmiany z urzędu postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z 27 czerwca 2005 r. w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: pismem z 19 maja 2005 r. J. O., wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej: o.p.) w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym kary umownej otrzymanej od byłego pracodawcy. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, że skarżący do końca lipca 2004 r. był zatrudniony w "S." S.A., a następnie 3 września 2004 r. zawarł porozumienie ze spółką, w którym spółka zobowiązała się między innymi do umożliwienia skarżącemu do 31 marca 2005 r. zakupu po cenie nominalnej określonej liczby swoich akcji zaś w przypadku niewywiązania się z tego zobowiązania, zobowiązała się do wypłaty kary umownej. W dniu 5 kwietnia 2005 r. spółka wypłaciła skarżącemu karę umowną. Przy wypłacie kary umownej potrąciła zaliczki na podatek dochodowy i składki ZUS tak jak od wynagrodzenia ze stosunku pracy. W ocenie skarżącego, kara umowna otrzymana już po ustaniu stosunku pracy, powinna być potraktowana jako dochód z innych źródeł. Płatnik nie powinien więc pobierać zaliczki na podatek dochodowy, a jedynie wystawić PIT-8C. Zdaniem skarżącego, na podstawie tego formularza powinien on dochód ten wykazać w zeznaniu rocznym i zapłacić należy podatek dochodowy.