Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. II FSK 52/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie: NSA Grzegorz Borkowski, NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 830/06 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 października 2006 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 1999 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu odwołania A. S. (skarżącego) od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 22 grudnia 2005r. w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999r. w kwocie 169.062,80 zł - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W toku postępowania odwoławczego przeprowadzono postępowanie dowodowe uzupełniające z zeznań świadków. Dokonując oceny zeznań tych świadków organ odwoławczy uznał, że wiarygodne zeznania funkcjonariuszy Policji nie potwierdzają faktów podawanych przez stronę. Oceniając odnalezione przez stronę asygnaty kasowe dotyczące transakcji zakupu i sprzedaży bonów BOŚ S.A. organ odwoławczy wywiódł, że w 1999r. skarżący oraz H. Z. zainwestowali w papiery wartościowe, co najmniej kwotę 1.327.000 zł. Uwzględniając środki uzyskane w tym samym roku ze sprzedaży bonów w kwocie 346.762,88 zł (274.520,62 zł wartość bonów ustalona na podstawie asygnat zawierających serię i nr wraz z należnymi odsetkami + 62.500 zł, tj. przychód ze sprzedaży ustalony na podstawie asygnat bez oznaczeń + odsetki w kwocie 9.742,26 zł) osoby te zainwestowały w 1999r. co najmniej kwotę 980.237,12 zł (przypadająca na podatnika kwota 490.118,56 zł). Oceniając podawane przez podatnika źródła finansowania poniesionych w roku podatkowym wydatków wskazano, iż okoliczności z tym związane nie zostały w sposób należyty uprawdopodobnione. Za całkowicie nieprawdopodobne uznano twierdzenia skarżącego o otrzymaniu przez niego w wieku 19 lat wyrobów ze złota o dużej wartości. Podzielono też ocenę dokonaną przez organ I instancji w zakresie dochodów pochodzących z działalności handlowej realizowanej w trakcie wyjazdów za granicę. Odnosząc się do wniosków dowodowych strony, organ odwoławczy wskazał, iż ich realizacja nie umożliwiłaby bezpośredniego potwierdzenia jakiejkolwiek tezy dowodowej.