Wyrok NSA z dnia 4 marca 2009 r., sygn. II FSK 1745/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA del. Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 47/07 w sprawie ze skargi E. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 7 listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 47/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę E. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 7 listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r.

Zaskarżona decyzja, jak wynika ze stanu sprawy, została wydana w następstwie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Gd 2262/02 uchylającego poprzednio wydaną decyzję wydaną przez ten organ w dniu 24 września 2002 r.

Postępowanie podatkowe wobec podatnika zostało zainicjowane w następstwie kontroli skarbowej przeprowadzonej w jego przedsiębiorstwie. Z ustaleń wynika, że E. B. prowadził w 1998 r. działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów piekarniczych i cukierniczych i zaniżył wartość sprzedaży produkowanych wyrobów. Wniosek ten wyciągnięto na podstawie rozliczenia zużycia podstawowych surowców służących do produkcji wyrobów piekarskich. Konsekwencją powyższych ustaleń było stwierdzenie przez organ, iż prowadzona przez podatnika ewidencja- podatkowa księga przychodów i rozchodów jest nierzetelna i w myśl art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., powoływanej dalej jako O.p.) nie stanowi dowodu w sprawie. W związku z powyższym organ kontroli skarbowej oszacował wysokości przychodu na podstawie art. 23 § 1 O.p.