Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2009 r., sygn. I FSK 1623/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia WSA del. Mirella Łent, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R.P. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 524/08 w sprawie ze skargi R.P. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 10 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenie prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 524/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "R." Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 10 stycznia 2008 r. nr [...], w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że w dniu 27 kwietnia 2001 r. spółka dokonała zgłoszenia celnego, występując o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu importowanych przez nią towarów (leków). Organy celne uznały, że wartość celna zgłoszonych towarów została określona w złej wysokości i po przeprowadzeniu postępowania określiły jej wysokość. Decyzje te zostały zweryfikowane w toku postępowania sądowoadministracyjnego, w czasie którego Sąd nie dopatrzył się nieprawidłowości uzasadniających ich uchylenie.

Z uwagi na powyższe organ I instancji wszczął postępowanie podatkowe i decyzją z dnia 20 grudnia 2006 r. określił skarżącej spółce wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług w wysokości niższej od zadeklarowanej w zgłoszeniach celnych.

Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, wskazując, że z uwagi na potwierdzenie przez Sąd prawomocnym wyrokiem, że skarżąca dokonała nieprawidłowego zgłoszenia celnego, zasadny jest wniosek, że strona zawyżyła jednocześnie kwotę należnego VAT, a zatem obowiązkiem organu było określenie w prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w tym podatku. Organ nie zgodził się z zarzutem wydania decyzji po upływie terminu przedawnienia, powołując się na stanowisko zawarte w uchwale NSA z dnia 6 października 2003 r., FPS 8/03. Za chybione uznał zarzuty naruszenia przepisów Kodeksu celnego (art. 244 pkt 3 w związku z art. 65 § 4 - 5) oraz ustawy o VAT z 1993 r. (art. 15 ust. 4), wskazując na ostateczne rozstrzygnięcie administracyjne dotyczące uznania za nieprawidłowe zgłoszenia celnego. Nie dopatrzył się nadto naruszenia przez organ I instancji przepisów postępowania, tj. art. 120 - 122, art. 127, art. 187, art. 191 i art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej. Zgodził się z organem I instancji co do tego, że podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowi między innymi art. 33 ust. 2 ustawy o VAT z 2004 r.