Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. I FSK 1799/07

W przypadku przeprowadzania kontroli skarbowej nie było konieczne sporządzanie odrębnego protokołu z badania ksiąg, o ile z protokołów, o których była mowa w art. 21 ustawy o kontroli skarbowej wynikały informacje, opisane w art. 193 § 6 Ordynacji podatkowej. W takiej sytuacji podstawę do stwierdzenia nierzetelności ksiąg stanowiły protokoły sporządzane w toku kontroli skarbowej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA (del.) Ryszard Pęk, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.H.U. Ł. spółka jawna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 31 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Bk 177/07 w sprawie ze skargi P.H.U. Ł. spółka jawna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 21 grudnia 2006 r. nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.H.U. Ł. spółka jawna na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 31 lipca 2007 r., sygn. akt I SA/Bk 177/07, mocą którego w oparciu o art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a. - oddalono skargę P. H. U. "Ł." sp. j. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 21 grudnia 2006 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2004 r.

W uzasadnieniu Sąd przedstawił stan sprawy.

Wskazał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. stwierdził po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania dowodowego i ponownym rozpatrzeniu sprawy zaniżenie przez Spółkę w 2001 r. podatku należnego o łączną kwotę 17.748 zł z uwagi na niezaewidencjonowanie sprzedaży 44.610,85 l oleju opałowego oraz 15.465,067 l oleju napędowego. Organ wskazał, że została wykazana różnica między ilością zakupionych olejów udokumentowaną fakturami VAT, a ilością sprzedanych olejów udokumentowaną fakturami i paragonami oraz udokumentowanym zużyciem tych olejów na potrzeby własne, przy uwzględnieniu stanów wykazanych na dzień 31.12.2001 r. przez Spółkę w ewidencji księgowej. W związku z powyższymi ustaleniami organ w uzasadnieniu decyzji stwierdził, że księgi rachunkowe oraz ewidencje prowadzone dla potrzeb podatku VAT były nierzetelne za cały 2001 rok i określił podstawę opodatkowania w poszczególnych okresach rozliczeniowych 2001 roku w drodze szacunku, przyjmując średnie ceny sprzedaży paliw wynikające z dowodów i sprzedaży, przy założeniu, że niezaewidencjonowany przychód wystąpił w każdym miesiącu tego roku i stanowił 1/12 kwoty niezaewidencjonowanego w tym roku przychodu.