Wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2009 r., sygn. II FSK 534/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Gruszczyński (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Autorskiej Pracowni A. - K. & A. sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 866/07 w sprawie ze skargi Autorskiej Pracowni A. - K. & A. sp. z o.o. w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 9 lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Autorskiej Pracowni A. - K. & A. sp. z o.o. w W. na rzecz Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22 lutego 2006 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił A. P. A. K. & A. sp. z o.o. w W. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. w wysokości 3.684.709 zł w miejsce deklarowanej kwoty 2.431.522 zł.

Organ kontroli skarbowej uznał m. in., że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 4.299.150 zł. Zawyżenie to było spowodowane zaliczeniem do kosztów wydatków wynikających z faktur wystawionych przez: J. B. "G.-P.", A. D. "C.-A. Company", P. S. "A.-C.", M. W., G. G. "A. R. G.", M. C. "R.-B", E. S. "I-S." i A. C. "PPUH R.-B.". Zdaniem organu, faktury wystawione przez te podmioty dokumentowały czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Skutkiem tego, poniesienie wydatków w nich wymienionych nie miało związku z przychodem Spółki.

Ocena ta została oparta przede wszystkim na zeznaniach pierwszych pięciu wymienionych wyżej osób. Zeznały one, że wprawdzie podpisały wystawione faktury, jednakże nie wykonały czynności nimi udokumentowanych. Osoby te nie posiadały też z reguły ani wykształcenia, ani kwalifikacji do wykonania prac, które - zgodnie z zawartymi umowami - miały wykonać. W odniesieniu do trzech ostatnio wskazanych osób organ nie zdołał ustalić miejsca ich pobytu. Dokonał więc analizy umów zawartych z nimi przez Spółkę. W efekcie stwierdził, że faktury wystawione przez te osoby nie mogą być uznane za dowody wykonania wymienionych w nich czynności.