Wyrok NSA z dnia 30 lipca 2009 r., sygn. I FSK 1239/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Edmund Łój (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Sylwester Golec, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 176/07 w sprawie ze skargi A. M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 19 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 176/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A.P. (zwanego dalej "skarżącym") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 19 grudnia 2006 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 r.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że organy podatkowe zakwestionowały skarżącemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 8, poz. 50 ze zm., dalej jako "ustawa o VAT") oraz § 50 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.; dalej "rozporządzenie z dnia 22 grudnia 1999 r."), w związku z nieprzedstawieniem przez podatnika faktur, które stanowiły podstawę obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z nich wynikający. Ponadto w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy stwierdzono, że Skarżący poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne poprzez wystawienie faktur VAT dokumentujących usługi marketingowe na rzecz dwóch firm, których to usług faktycznie nie wykonano. W związku z ich wystawieniem przedsiębiorstwo skarżącego, na mocy art. 2 ust. 1 ustawy o VAT, nie było zobowiązane do zapłaty podatku należnego wynikającego z tych faktur. Organ I instancji wskazał, że w toku prowadzonych czynności kontrolnych Skarżący, pomimo wezwań, nie okazał kompletnej dokumentacji podatkowej za 2001 r., co znalazło potwierdzenie w wyroku Sądu Rejonowego w L. z dnia 16 grudnia 2005 r., sygn. akt XV Ks 114/05 w którym Skarżący został uznany winnym utrudniania wykonania czynności służbowej osobie uprawnionej do przeprowadzenia czynności sprawdzających i na podstawie art. 83 Kodeksu karnego skarbowego skazany na karę grzywny. Wskazano również, iż w trakcie postępowania kontrolnego podatnik składał wniosek o zmianę właściwości organu kontrolnego z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania oraz siedziby firmy - wniosku nie uwzględniono ze względu na art. 9a ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r., Nr 54, poz. 572 ze zm.; dalej "uks").