Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1699/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Protokolant Karolina Szulc, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 21 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 85/08 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 8 stycznia 2008 r., nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przewidywanych zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę wniesioną przez P. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 8 stycznia 2008 r. (nr [...]) w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przewidywanych zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny, ustalony przez organy podatkowe w niniejszej sprawie.

W dniu 4 października 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., w związku z prowadzonym postępowaniem kontrolnym, wystąpił do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zabezpieczenie zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do listopada 2003 r. wraz z odsetkami. W uzasadnieniu Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania ustalono, że B. M. i H. Z. za namową i pod nadzorem osób trzecich zajmowali się wystawianiem pustych faktur m. in. dla skarżącego. Faktury te dokumentowały rzekomą sprzedaż złomu. Podkreślił, że fikcyjność zawieranych transakcji stwarzała uzasadnione domniemanie istnienia zagrożenia niewykonania przez skarżącego przewidywanych zobowiązań podatkowych, a brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić pobór należności. Zwrócił również na znaczną kwotę zobowiązania podatkowego, która pozwala sformułować uzasadnione obawy co do jego realizacji.