Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1091/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (spr.), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. B. i B. B. D. s. c. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 lutego 2008 r. sygn. akt III SA/Gl 1008/07 w sprawie ze skargi J. B. i B. B. D. s. c na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 23 kwietnia 2007 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 1 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Gl 1008/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi D. s.c. J. B., B. B. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 23 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddalił skargę.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania spółki, utrzymał w mocy wydaną w wyniku ponownego rozpoznania sprawy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z 14 czerwca 2006 r. określającą spółce kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za luty 2003r.

Organy ustaliły bowiem nieprawidłowości w rozliczeniu VAT za przedmiotowy miesiąc, gdyż spółka uwzględniła podatek naliczony wynikający m.in. z faktur VAT wystawionych przez firmę D. sp. z o.o. w W. uznanej przez organy za podmiot nieistniejący. Z ustaleń organów wynikało, iż wskazana spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w 2003 r. nie składała deklaracji VAT-7, a z dniem 30 kwietnia 2004 r. została wykreślona z rejestru podatników VAT. Od chwili zmiany siedziby z . na W. podmiot ten stwarzał tylko formalne pozory istnienia, a jak już podano, nie składał stosownych deklaracji, nie figurował jako podatnik podatku od towarów i usług w ewidencji właściwego urzędu skarbowego w W. Spółka ta nie prowadziła także działalności pod adresem jej siedziby. Stosownie zatem do § 48 ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) faktury wystawione przez podmiot nieistniejący nie stanowiły podstawy do obniżenia przez skarżącą kwoty podatku należnego. Zdaniem organu odwoławczego podmiot nieistniejący to także podmiot stwarzający formalne pozory istnienia, który jednak rzeczywiście nie uczestniczy w obrocie prawnym, choć jest formalnie zarejestrowany w oparciu o nieprawdziwe, nieścisłe lub nieaktualne dane. Podmiot taki nie składa deklaracji podatkowych, nie wykazuje podatku należnego wynikającego z wystawionych faktur w konsekwencji nie płaci podatku. Organ drugiej instancji nie podzielił stanowiska strony o niezgodności § 48 ust. 4 pkt 1 lit. a cytowanego rozporządzenia z Konstytucją. Ponadto powołał się na ustalenia dotyczące zmiany udziałowców spółki D. i stwierdził, że w lutym 2003r. spółka nie prowadziła działalności gospodarczej, ostatecznie zaś została wykreślona z rejestru podatników.