Wyrok NSA z dnia 28 października 2009 r., sygn. I FSK 1054/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 lutego 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1261/07 w sprawie ze skargi E. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 07.02.2008 r., sygn. I SA/Wr 1261/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "popsa" oddalił skargę E. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21.05.2007 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 21.12.2006 r., w której organ pierwszej instancji określił skarżącemu kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2008 r.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności Sąd, w związku z art. 153 popsa, wskazał, że sprawa prawidłowości rozliczenia przez skarżącego podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998 r. stanowiła już przedmiot kontroli sądowoadministracyjnej. Wyrokiem z dnia 24.10.2005 r., sygn. I SA/Wr 2693/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 10.09.2003 r. dotyczącą podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998 r. z uwagi na nie wskazanie przez organy podatkowe metody oszacowania obrotu uzyskanego przez skarżącego w 1998 r. i powodów jej wyboru. W wyroku z 2005 r. Sąd wskazał bowiem, że w toku kontroli podatkowej ustalono, iż dokumenty dotyczące firmy prowadzonej przez skarżącego i jego małżonkę w latach 1995 - 1998 i 2000 zostały skradzione. Skarżący częściowo odtworzył dokumentację, m. in. dostarczył kserokopie kopii faktur VAT a w postępowaniu odwoławczym duplikaty faktur VAT wystawionych przez Hutę Szkła D., P.P.H. "J." oraz firmę "B.". Organy podatkowe na podstawie art. 23 § 1 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) - zwanej dalej "Ordynacja podatkowa" dokonały szacunku obrotu osiągniętego przez skarżącego w 1998 r. Jednakże przy ustalaniu wartości podatku naliczonego w oparciu o § 54 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 15.12. 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 156, poz. 1024 ze zm.) - zwanego dalej "rozporządzeniem o podatku od towarów i usług" nie uznały podatku naliczonego wynikającego z przedstawionych kserokopii kopii faktur VAT. Sąd w wyroku z 2005 r., mimo uchylenia decyzji organu odwoławczego, pogląd ten zaakceptował. Sąd zaakcentował bowiem, że przedstawione kserokopie kopii faktur VAT nie odpowiadały warunkom przewidzianym w § 55 rozporządzenia o podatku od towarów i usług.