Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. I FSK 165/07

Nie można bowiem uznać za spełnienie wymogu podania podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienia, wynikającego z art. 141 § 4 p.p.s.a., powołania przez Sąd jedynie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a tej ustawy, bez powiązania tego przepisu z przepisem prawa materialnego, który zdaniem tegoż Sądu w zaskarżonej decyzji został naruszony, w stopniu który miał wpływ na wynik sprawy. W zaskarżonym wyroku Sąd nie podał, jaki przepis prawa materialnego organ podatkowy naruszył w sposób określony w art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a, ustalając dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług.

Przedmiotem skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 października 2006 r. sygn. akt I SA/Sz 5/06. W wyroku tym Sąd, powołując się na art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., uchylił, zaskarżoną przez M, Spółkę z o.o. w S, decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 18 listopada 2005 r. i poprzedzające ją cztery decyzje inspektora kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie z dnia 8 grudnia 2000 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień, październik, listopad i grudzień 1997 r. w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego i oddalił skargę w pozostałej części.

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił stan sprawy.

Sąd podał, że w wyniku kontroli skarbowej dotyczącej wywiązywania się z zobowiązań podatkowych przez M, Spółkę z o.o. w S z tytułu działalności związanej z najmem i dzierżawą pomieszczeń niemieszkalnych na działalność gospodarczą inspektor kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie czterema decyzjami z dnia 8 grudnia 2000 r. określił spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wrzesień, październik, listopad i grudzień 1997 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie za te okresy. Izba Skarbowa w Szczecinie po rozpatrzeniu odwołania Spółki decyzjami z dnia 19 lutego 2001 r. utrzymała w mocy decyzje organu pierwszej instancji.