Postanowienie NSA z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. II OSK 1600/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta m.st.Warszawy na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2008 r., sygn. akt IV SAB/Wa 57/08 umarzające postępowanie sądowe w sprawie ze skargi [...] Sp. z.o.o. [...] na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 23 lipca 2008 r., sygn. akt IV SAB/Wa 57/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie sądowe w sprawie ze skargi [...] Sp. z.o.o. [...] na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w przedmiocie rozpoznania wniosku. W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 161 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd zobligowany jest do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania m.in. w przypadku, gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe (pkt 3). Bezprzedmiotowość postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn" występuje w szczególności wówczas, gdy w rezultacie skorzystania przez organ, którego bezczynność została zaskarżona, z uprawnień autokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 tej ustawy, dojdzie do wydania żądanego przez skarżącego rozstrzygnięcia. Sąd stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie taka sytuacja nastąpiła, bowiem po wniesieniu skargi na bezczynność organu, Prezydent m.st. Warszawy rozpoznał wniosek skarżącego i w dniu [...] lipca 2008r. wydał decyzję Nr [...]ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Podał, że wbrew stanowisku prezentowanemu przez organ nie stało się tak na skutek ustania okoliczności, które miałyby uzasadniać stan jego bezczynności tj. uzyskania wewnętrznych opinii jednostek organizacyjnych. Potrzeba ich uzyskania nie wynikała bowiem z przepisów prawa, które należy stosować przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Sąd stwierdził, iż wydanie w/w decyzji nastąpiło w następstwie zastosowania przez organ procedury przewidzianej w przepisie art. 54 § 3 p.p.s.a., zgodnie z którym organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.