Wyrok NSA z dnia 15 października 2008 r., sygn. I OSK 1528/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędziowie NSA Irena Kamińska, Henryk Ożóg, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 15 października 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "[...]" S.A. w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2007 r. sygn. akt III SA/Kr 1124/06 w sprawie ze skargi "[...]" S.A. w T. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wypłaty wynagrodzenia za pracę w niedzielę 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] nr [...], a także decyzję Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w K. - Oddział w N. z dnia [...]. nr [...]; 2. zasądza od Okręgowego Inspektora Pracy w K. na rzecz "[...]" S.A. w T. kwotę 5200 (pięć tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13.04.2007 r. sygn. akt III SA/Kr 1124/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę "[...]" S.A. w T. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Krakowie z dnia [...] 07.2006 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wypłaty wynagrodzenia pracownikom tej Spółki z tytułu pracy w niedzielę. W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że zarzuty naruszenia przez organy administracyjne prawa materialnego sprowadzają się w całości do odmiennej wykładni art. 1511 § 2 w związku z art. 15111 § 2 Kodeksu pracy, a dokładniej mówiąc - wzajemnej relacji tych przepisów. Pracodawca dowodzi, że art. 1511 § 2 K.p. oraz art. 15111 § 2 K.p. stanowią dwa tytuły do wypłacenia dodatków, z których każdy stanowi regulujące wyczerpującą, a zastosowanie jednego przepisu wyłącza możliwość zastosowanie dla tej samej sytuacji faktycznej drugiego przepisu. Wymienione przepisy funkcjonują zdaniem pracodawcy, na zasadzie alternatywy rozłącznej. Natomiast organy Państwowej Inspekcji Pracy dostrzegają tu dwa samodzielne tytuły do dodatkowego wynagrodzenia, których stosowanie równoczesne nie jest wykluczone. Przeciwnie możliwy jest zbieg obu roszczeń, a zaspokojenie jednego roszczenia nie ma wpływu na ocenę wymagalności drugiego roszczenia. Jeżeli więc pracownik w niedzielę lub święto świadczy pracę dozwoloną (za którą nie otrzymuje dodatkowego dnia wolnego) to przysługuje mu dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 1 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie - dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 1511 § 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w niedzielę.(art. 15111 § 2 K.p.). Natomiast odrębnie trzeba odpowiadać na pytanie o uprawnienie do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 1511. K.p.).