Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. II GSK 564/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal (spr.) Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. C. P. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 24 stycznia 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1911/07 w sprawie ze skargi C. C. P. Spółki z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1911/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę C. C. P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekał w następującym stanie sprawy:

C. C. P. (poprzednio E. P. Sp. z o.o.), za zgodą zarządcy drogi od kilku lat zajmowała pas drogowy ul. B. w rejonie ul. J. (droga powiatowa) na potrzeby lokalizacji reklamy.

Decyzją zarządcy drogi z dnia [...] marca 2006 r. zezwolono skarżącej na zajęcie omawianego pasa drogowego na okres od dnia 21 kwietnia 2006 r. do dnia 20 kwietnia 2007 r.

Decyzją zarządcy drogi z dnia [...] maja 2007 r. Nr [...], podpisanej przez dyrektora Zarządu Dróg Miejskich w W., z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] W., odmówiono skarżącej Spółce wydania zezwolenia na zajęcie omawianego pasa drogowego. W uzasadnieniu organ wskazał, iż przy wydawaniu niniejszej decyzji wziął pod uwagę przyjęty przez Radę Ministrów na posiedzeniu w dniu 19 kwietnia 2005 r. Krajowy Program Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego 2005 - 2007 - 2013 GAMBIT 2005, w którym stwierdzono m.in., że obecny stan bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce oraz członkowstwo Polski w Unii Europejskiej wymagają potraktowania działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego jako jednego z najważniejszych priorytetów polityki transportowej państwa. Analizując stan bezpieczeństwa ruchu drogowego w W., organ oparł się zasadniczo na opinii w sprawie zagrożeń kierujących pojazdami wynikających z umieszczenia reklam w pasach dróg w m. st. W., opracowanej przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów - Pracownię Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Według tej opinii, w W. w 2005 r. miało miejsce 1.670 wypadków drogowych, w których zginęło 127 osób, a 2.062 osoby zostały ranne. W stosunku do poprzedniego roku pogorszył się poziom bezpieczeństwa w ruchu drogowym, gdyż wzrosła liczba wypadków o 135, tj. o 8,8%. Świadczy to o pogarszającej się tendencji bezpieczeństwa w ruchu drogowym. W świetle opinii, zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego stanowią reklamy umieszczane w pasach dróg. Zatrzymanie wzroku na reklamie powoduje efekt tzw. fiksacji, wynoszący od 0,2 do 1,5 sekundy, podczas którego kierowca nie pobiera nowych informacji z otoczenia. Wówczas, w zależności od prędkości pojazdu, przejeżdża on od 2,8 m. do 30,9 m. Ponadto, według badań przeprowadzonych w USA, w 10 - 30 % wszystkich wypadków drogowych, czynnik rozproszenia uwagi kierowcy jest jednym z powodów ich zaistnienia, a przyczyną około 1/3 z tych wypadków były wizualne bodźce zewnętrzne - głównie przydrożne reklamy. Powyższe badania wykazały również proporcjonalny wzrost liczby wypadków drogowych do liczby reklam przypadających na kilometr drogi. Średni wskaźnik wypadkowości dla odcinków drogi z przydrożnymi reklamami był o 40,9 % wyższy niż dla odcinków bez reklam. Najbardziej narażeni na oddziaływanie bodźców zewnętrznych są niedoświadczeni młodzi kierowcy. Organ wziął również pod uwagę, iż pas drogowy ul. B. pełni ważną rolę w układzie drogowym m.st. W. i charakteryzuje się dość dużym natężeniem ruchu drogowego, wynoszącym w szczycie popołudniowym 530 pojazdów na godzinę. Ponadto, jak podkreślono wnioskowana reklama znajduje się w odległości 2 metrów od krawędzi jezdni, a więc jest mniejsza od odległości minimalnej określonej w art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.). Wnioskowana reklama stwarza więc zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. W ocenie organu za wydaniem decyzji o treści wnioskowanej przez skarżącą nie przemawiają szczególne względy, o których mowa w art. 39 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.