Wyrok NSA z dnia 11 marca 2008 r., sygn. I GSK 472/07

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Sędziowie NSA Rafał Batorowicz Tadeusz Cysek Protokolant Małgorzata Suchocka po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B.-M. S. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 1 grudnia 2006 r. sygn. akt V SA/Wa 1668/06 w sprawie ze skargi B.-M. S. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie klasyfikacji taryfowej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz B.-M. S. Spółki z o.o. w W. kwotę złotych 430 (czterysta trzydzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę B. M. S. - spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] sierpnia 2006 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego I w W. z [...] marca 2005 r. o uznaniu za nieprawidłowe w zakresie klasyfikacji taryfowej zgłoszenia celnego dokonanego przez Spółkę według dokumentu SAD z [...] kwietnia 2002 r., nr [...].

Spółka dla części importowanego towaru - worków stomijnych (jedno- i dwuczęściowych) wskazała kod PCN 9021 90 90 0, natomiast organ celny I instancji zaklasyfikował sprowadzony przez skarżącą towar do kodu PCN 3923 21 00 0, ze stawką celną zerową.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalając skargę Spółki wskazał na wstępie na charakter i zastosowanie sprzętu stomijnego, którego celem jest, zbliżone do normalnego, funkcjonowanie ludzkiego układu pokarmowego oraz układu moczowego, w przypadku operacyjnego usunięcia z organizmu człowieka końcowego fragmentu układu pokarmowego. Sprzęt ten - mimo iż zapobiega powrotowi masy kałowej do jelita grubego, a także powrotowi moczu do nerek, oraz pozwala na gromadzenie wydalin płynnych i stałych - nie może być uznany za protezy usuniętych narządów. Odmiennie bowiem do większości protez, które zastępują usunięte narządy lub części ciała, sprzęt stomijny jest stosowany na zewnątrz organizmu, a nie w miejscu usuniętych narządów wewnętrznych, co uniemożliwia jego klasyfikację do poz. 9021 Taryfy celnej, którą skarżąca zaproponowała jako możliwą do zastosowania obok poz. 3005. Sąd zaznaczył, iż warunkiem uznania towaru za protezę, stosownie do Wyjaśnień do poz. 9021 Taryfy celnej, jest całkowite lub częściowe zastępowanie przez ten towar określonych części ciała, przy czym towar ten musi przypominać zastąpiony organ wyglądem zewnętrznym. Sąd wskazał, że organ celny II instancji wyraźnie rozgraniczył grupę tzw. "innych protez" oraz grupę "pozostałych urządzeń zakładanych, noszonych lub wszczepianych, mających na celu skorygowanie wady lub kalectwa". Organ odwoławczy trafnie przyjął, że tzw. "inne protezy" stanowią wyłącznie protezy konkretnych części ciała/organów (artykuły zastępujące te części), natomiast do grupy "pozostałych urządzeń zakładanych, noszonych lub wszczepianych, korygujących wadę lub kalectwo", należą dodatkowe aparaty, które nie zastępują żadnych części ciała, a jedynie wspomagają pracę uszkodzonych lub upośledzonych organów (aparaty słuchowe, rozruszniki serca, aparaty elektroniczne dla niewidomych, aparaty podtrzymujące funkcje chemiczne określonego organu). Sąd wskazał, że z materiału dowodowego wynika, iż worki nie należą do grupy "innych protez". Potwierdzają to zarówno informacje zawarte w poradnikach dla pacjentów ze stomią, jak i załączone do skargi fragmenty publikacji, z których wynika, że worki stomijne są stosowane po zabiegach operacyjnych jako zbiorniki służące do zbierania i usuwania produktów przemiany materii. Sąd podkreślił, że worki stomijne nie przypominają ani kształtem, ani wyglądem usuniętych operacyjnie organów, nie stanowią uzupełnienia ubytków wyżej wymienionych, ani nie przejmują ich roli.