Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. I FSK 1258/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Artur Mudrecki Sędziowie Sędzia NSA Ryszard Mikosz Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.) Protokolant Karolina Szulc po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Po 592/05 w sprawie ze skargi K. D. P. d. E. v. S. sp. z o. o. w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 7 lutego 2005 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 1999 r. do października 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Po 592/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi K. D. P. d. E. v. S. sp. z o. o. w G. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 7 lutego 2005 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 1999 r. do października 2000 r., wstrzymał wykonanie tej decyzji do chwili uprawomocnienia się wyroku i zasądził na rzecz skarżącej spółki zwrot kosztów postępowania.

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny ustalony przez organy podatkowe w niniejszej sprawie.

1.3. Decyzją z dnia 7 kwietnia 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. określił ww. spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 1999 r. oraz luty, marzec, czerwiec, sierpień, wrzesień i październik 2000 roku oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za grudzień 1999 r., styczeń, kwiecień, maj i lipiec 2000 r., a także ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za ww. okresy rozliczeniowe.

W trakcie kontroli przeprowadzonej u podatnika stwierdzono bowiem, że bezzasadnie odliczył on: podatek naliczony wynikający z wystawionych przez kontrahentów faktur, których oryginałami, ani duplikatami podatnik nie dysponował; podatek naliczony z faktur wystawionych na inne podmioty gospodarcze; podatek naliczony wynikający z faktur, z których wydatki nie zostały przez organy podatkowe uznane za koszy uzyskania przychodów. Nadto podatnik zaniżył podatek należny poprzez nieopodatkowanie sprzedaży "kart rabatowych" uprawniających do zakupu ze zniżką usług księgowych świadczonych przez podatnika.