Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. I FSK 771/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Tomasz Kolanowski, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.J. Spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3056/06 w sprawie ze skargi J.J. Spółka z o.o. w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 31 lipca 2006 r. nr [...], w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 marca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3056/06, mocą którego oddalono skargi J. sp. z o.o. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że pięcioma zaskarżonymi decyzjami z 31 lipca 2006 r. Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołań spółki, utrzymał w mocy pięć decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług.

Powyższe rozstrzygnięcia były wynikiem zakwestionowania przez organy celne wykazanej przez spółkę w zgłoszeniach celnych wartości celnej dopuszczonych do obrotu towarów (farmaceutyków). Ostatecznymi decyzjami organy te określiły prawidłową wartość celną tych towarów w wysokości niższej niż wynikająca ze zgłoszeń celnych, z uwzględnieniem upustów udzielonych spółce przez jej zagranicznych dostawców. Ustalenie niższej wartości celnej miało wpływ na wysokość należnego podatku od towarów i usług.

Dyrektor Izby Celnej nie podzielił zarzutów odwołania i podkreślił, że w sytuacji, gdy prawomocnymi orzeczeniami stwierdzono, że wartość celna towaru została w zgłoszeniach celnych wykazana nieprawidłowo, koniecznym stało się jej określenie w prawidłowej wysokości. W związku z powyższym organ pierwszej instancji zasadnie skorygował w swoich decyzjach podstawę opodatkowania i określił podatek w prawidłowej wysokości na podstawie przepisów obowiązujących w dniu powstania obowiązku podatkowego.