Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2008 r., sygn. II FSK 594/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (sprawozdawca), Sędzia NSA: Włodzimierz Kubiak, Sędzia del. WSA: Sławomir Presnarowicz, Protokolant Agnieszka Lipiec, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 października 2006 r. sygn. akt I SA/Lu 399/06 w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 6 maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji w sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 października 2006 r., sygn. akt I SA/Lu 399/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę R. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 6 maja 2006 r. w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji. Jak wskazano w uzasadnieniu powyższego wyroku, zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 8 lutego 2006 r. w sprawie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 30 stycznia 2006 r. w przedmiocie wysokości podatku od spadków i darowizn. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że postanowienie z dnia 8 lutego 2006 r. wydane w trybie art. 215 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) - cytowanej dalej w skrócie "o.p." - zgodne jest z dyspozycją tego przepisu, bowiem organ pierwszoinstancyjny zawarł w nim wyjaśnienie odnośnie treści powołanych w decyzji i stanowiących podstawę rozstrzygnięcia przepisów, tj. art. 245 § 1 pkt 2, art. 243 i art. 240 § 1 pkt 5 o.p. Ponadto podkreślił, że organ podatkowy nie jest powołany do interpretacji treści decyzji z zastosowaniem zasad wykładni prawa, tylko do wyjaśnienia jak rozumiał własną decyzję, zaś art. 215 § 2 o.p. nie może być wykorzystywany do kwestionowania zasadności decyzji będącej przedmiotem wyjaśnienia, czy też zasadności zastosowanych w tej decyzji przepisów.