Wyrok NSA z dnia 28 maja 2008 r., sygn. I FSK 680/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia del. WSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1537/06 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 grudnia 2004 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 1999 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 600 zł (słownie: sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1537/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 30 grudnia 2004 r. w przedmiocie podatku od towarowi usług za wrzesień 1999 r.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzja organu odwoławczego została wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek uchylenia decyzji Izby Skarbowej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 lipca 2004 r., w którym Sąd nakazał organowi odwoławczemu zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy sprawy oraz uzasadnić w sposób wszechstronny pod względem faktycznym oraz prawnym wydane rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy utrzymując w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji, wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego oraz analizy dokonanego rozliczenia podatku od towarów i usług ustalono, iż podatnik dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego wynikającego z wystawianych dokumentów o podatek naliczony zawarty m.in. w fakturach wystawianych przez M. W. dotyczących badania wiarygodności finansowej podmiotów wskazanych przez nabywcę. W ramach prowadzonej działalności podatnik zajmował się bowiem prowadzeniem postępowań w sprawach dochodzenia roszczeń pieniężnych zleconych przez firmę "K.". Na podstawie ustaleń Prokuratury Okręgowej i informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego ustalono, iż M. W. nie składał deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług od stycznia 1995 r. do sierpnia 2000 r. Z wyjaśnień złożonych przez M. S. o sposobie wykonywania usług przez kontrahenta wynikało, że M. W. uzyskiwał dane dotyczące firm i zobowiązany był sprawdzić wypłacalność firmy, składniki majątku, informacje o kontrahentach. Z kolei M. W. zeznał, iż informacje przez niego uzyskane były przekazywane M. S., a on sam nie może udzielić szczegółowych wyjaśnień na temat sprawdzanych osób zasłaniając się poufnością uzyskiwanych informacji. Zeznał także, iż cała jego działalność w latach 1997-2000 opierała się na programie autorstwa A. S. i była skutkiem zastosowań tego programu. Ostatecznie Inspektor Kontroli Skarbowej nie ustalił sposobu wykonywania usług, bowiem z opinii biegłego dołączonej do akt sprawy wynika, że program ten był bezużyteczny. Oświadczenie o wykonaniu usługi oraz potwierdzenie tego oświadczenia fakturami nie mogły wg organu stanowić wystarczających dowodów, iż usługi były wykonane. Stwierdzono zatem, iż usługi te nie były wykonywane i brak było jakichkolwiek dowodów potwierdzających ich wykonanie. Opierając się na art. 19 ust.1 u.p.t.u. i § 54 ust. 4 pkt 4 lit. a. rozporządzenia Ministra Finansów z 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 154, poz. 797) organ odwoławczy stwierdził, że faktury dokumentujące czynności niewykonane nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku VAT.