Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2008 r., sygn. II FSK 1120/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Sławomir Presnarowicz, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. L. C. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Łd 1757/06 w sprawie ze skargi C. L. C. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od C. L. C. z siedzibą w L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Łd 1757/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę C. L. C. w Łodzi ( zw. dalej: skarżącym) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 sierpnia 2006 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. W dniu 7 lutego 2006 r. pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 3 stycznia 2006 r. oraz poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji z dnia 10 października 2005 r. w przedmiocie określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. Strona zarzuciła organowi odwoławczemu rażące naruszenie przepisów postępowania podatkowego oraz prawa materialnego. W ocenie strony rozstrzygnięcie organu odwoławczego jest sprzeczne z treścią art. 21 § 3 i art. 233 § 1 pkt 2 lit. a/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), gdyż z decyzji nie wynikało określenie kwoty uchylonego zobowiązania podatkowego.