Wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2008 r., sygn. I FSK 437/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Artur Mudrecki Sędziowie sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (spr.) sędzia del. NSA Grażyna Jarmasz Protokolant Dariusz Rosiak po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 2571/06 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 28 czerwca 2006 r. nr (...) w przedmiocie uchylenia decyzji odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług i umorzenia postępowania w sprawie 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A. Spółki z o.o. w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę (...) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 1 grudnia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 2571/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "A." Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 28 czerwca 2006 r. nr (...) uchylającą decyzję Naczelnika Urzędu skarbowego w S. w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług i umarzającą postępowania w sprawie.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że spółka 30 grudnia 2005 r. wystąpiła na podstawie art. 190 ust. 4 Konstytucji RP oraz przepisów Ordynacji podatkowej do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu tego wniosku podnosiła, że zalicza się do grupy podmiotów, których dotyczy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 czerwca 2002 r., sygn. akt K 45/01 (OTK-A 2002, Nr 4, poz. 46), a także uchwała składu siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 marca 2005 r., sygn. akt FPS 4/04 (ONSAiWSA 2005/3/50). Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z 2 marca 2006 r. odmówił spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za 2000 r. (miesiące od stycznia do czerwca). Stwierdził bowiem, że inwestycja rozpoczęta przez spółkę w 1999 r., która w ocenie spółki stanowiła podstawę do ubiegania się o stwierdzenie nadpłaty, nie była długookresowym przedsięwzięciem na rzecz osób niepełnosprawnych. Z tego względu zdaniem organu wskazane przez skarżącą spółkę orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w niniejszej sprawie nie miało zastosowania.