Wyrok NSA z dnia 6 maja 2008 r., sygn. II FSK 371/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, Anna Maria Świderska, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lipca 2006 r. sygn. akt I SA/Gd 668/05 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 20 czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 11 lipca 2006 r., I SA/Gd 668/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 20 czerwca 2005 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. z 18 marca 2005 r. określającą skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym za rok 2002 r. w wysokości 23.662,30 zł

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: M. P. jest osobą stanu wolnego i ma obowiązek alimentacyjny wobec niepełnoletniego syna. Syn skarżącego mieszka ze swoją matką w innej miejscowości. Matka dziecka również rozliczyła podatek dochodowy w sposób przysługujący osobie samotnie wychowującej dziecko. Z uwagi na zapis art. 6 ust. 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z póżn. zm., dalej: u.p.d.o.f.) organy uznały, że skarżący nie może skorzystać z preferencyjnego rozliczenia podatku. Ponadto na podstawie analizy dowodów źródłowych ustalono, że skarżący, jako radca prawny, świadczył w 2002 r. pomoc prawną w ramach prowadzonej działalności - kancelarii radcy prawego, jak również na podstawie umów o świadczenie usług i umowy o dzieło na rzecz organów samorządu terytorialnego oraz na rzecz spółki z o.o. - dochody uzyskane z tego tytułu rozliczone zostały w sposób przewidziany dla umów zlecenia i umów o dzieło. W oparciu o przepisy art. 13 ust. 8 lit a u.p.d.o.f., organ pierwszej instancji stwierdził, że podatnik osiągający dochód z działalności gospodarczej - tego samego rodzaju przychodów (z usług prawnych) nie może rozliczyć jako przychody z umów zlecenia i umów o dzieło, ale powinien je rozliczyć jak przychody z działalności gospodarczej. Jedynie przychód uzyskany na podstawie umowy o pełnienie funkcji patrona zawartej z Okręgową Izbą Radców Prawnych w kwocie 720 zł rozliczono jak przychody z umowy zlecenia, a pozostałe przychody w kwocie 23.946 zł - brutto po pomniejszeniu o należny podatek VAT w kwocie 4.317, 50 zł, doliczono do przychodów z działalności gospodarczej. Zdaniem organów podatnik błędnie ustalił przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, zaniżając go o 4.098 zł, tj. jako wartość prowizji komisowej zawartej w cenie sprzedanego samochodu. Jednocześnie ww. prowizję komisową jako koszt związany ze sprzedażą środka trwałego zaliczono do kosztów uzyskania przychodów. W kwestii natomiast syna skarżącego organy podatkowe wskazały, że od urodzenia (cały czas) przebywa on pod opieką swojej matki. Skarżący łoży na utrzymanie syna i kontaktuje się z dzieckiem, jednakże funkcje, które zawierają się w pojęciu "samotnie wychowywać" spełnia w rozpatrywanej sprawie matka. Ona zapewnia dziecku opiekę i warunki do fizycznego i psychicznego rozwoju. Odnosząc się natomiast do kwestii danych dotyczących zarobków H. K. wskazano, że dane zawarte w indywidualnych deklaracjach podatkowych oraz w innych dokumentach składanych przez podatników są objęte tajemnicą skarbową, do przestrzegania której zobligowani są przepisami art. 294 § 1 pkt 1 o.p. pracownicy urzędów i izb skarbowych, dlatego też nie było możliwe udostępnienie skarżącemu tych danych.