Wyrok NSA z dnia 19 marca 2008 r., sygn. II FSK 1666/07

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA: Jacek Brolik, Sędzia del. WSA: Sławomir Presnarowicz, Protokolant Łukasz Kacper Warzecha, po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. P. "K." S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Gl 1245/06 w sprawie ze skargi K. P. "K." S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 9 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2001 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 czerwca 2007 r., sygn. akt: I SA/GI 1245/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę K. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 9 czerwca 2006 r. Nr (...), w przedmiocie podatku od nieruchomości.

W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 6 marca 2006 r. Prezydenta Miasta R. odmówił stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2001. w kwocie 80.238,40 zł. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że nie ma podstaw do zakwalifikowania wskazanych przez wnioskodawcę budowli wraz z gruntami, jako wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby publicznego transportu kolejowego, a co za tym idzie zastosowania zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.). - zwanej dalej w skrócie u.p.o.l.

Decyzją z dnia 9 czerwca 2006 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2002r. ustawa o podatkach i opłatach lokalnych warunkowała nabycie prawa do wskazanego zwolnienia podatkowego od dwóch kumulatywnie występujących przesłanek: tj. sposobu wykorzystania nieruchomości oraz charakteru tego wykorzystywania. Zwolnienie wymienionych w przepisie budowli i gruntów przysługiwało zatem, gdy wykorzystywane były na potrzeby publicznego transportu kolejowego, a wykorzystywanie to miało charakter wyłączny.